odasından kaçarcasına çıktığımda tenefüs olmuştu bile. Cemre pompacısına doğru merdivenleri ikişer üçer çıkarken ben de babama doğru koşuyordum. babam bahçede bir köşeye oturmuş öğrencileri izliyordu. Beni görmemiş olmalı ki dürtünce bana doğru döndü.Efendim oğlumdedi
--Baba duygusal kararlar veriyormuşum,bir kaç gün daha düşünelim
--oğlum sen onun bunun dediğine bakma, mutlu değilsen ayrıl okuldan, puanını falan düşünme onlar geçen senede kaldı artık
geçen senede kaldı, geçen seneye ait olan her şey, leyla geçen senede kaldı.o hırslı ve mutlu halim geçen senede kaldı.Off diye iç çekip bulutlara baktım. inadımıza bugün hava günlük güneşlikti. Belki de babamın sevgii etraftaki ruh emicileri kovalamıştı.
--oğlum bak herkes ne kadar mutlu.sen de burda kalacaksan mutlu olmaya bak,yok eğer kalmayacaksan ki bence AYRIL BURADAN gitiğin yerde mutlu ol,senin hayatın oğlum ne yaşadıklarını en iyi sen biliyosun...
--biraz daha düşünelim baba haftaya kesin akrar veririm. beni kimse de fikrimden çevirmez o zaman
--peki oğlum ben gidiyorum artık.
Vedalaşıp ayrıldık.ben de sınıfın yolunu tuttum bezgin bezgin.Amk tenefüs zili çalmasan olmaz mıydı babamı okul kapısına kadar uğurlasaydım...