rehber hocasının odasının önündeydim. Mavi ceketimi taşıyamayacak gibi hissediyordum. niye çağırmıştı ki bu kadın şimdi beni? Okuldan ayrılmak istediğimi öğrenmiş olmalıydı ki bana sakın ayrılma çünkü ıvır zıvır bla bla diye nasihatlerde bulunacaktı. Sanane amk sana mı sorcam diye geçirdim içimden. bunalıyordum beyler hayatta hiç olmadığı kadar bunalıyordu. Yerdeki kare şeklindeki laminantlar sanki bir anda çökecek de yerin dibine geçecekmişim gibi hissediordum.O anı nasıl bir etki bıraktıysa üzerimde bir daha bir yerden ayrılacağım zaman asla o gün ayrılacağım yerde bulunmadım.her işi annem ve babam halletmişti. ufak bir spoilerdan sonra dönelim tekrar o ana...