mahallemizde deli nevriye diye bir kadın vardı çocuklar ona taş atarlardı o da çocukları kovalar yakaladığını ıstırırdı ( bi kere beni de kovalamışlığı var miniciktim ulan küçücüktüm patır patır ağlayarak koşmuştum ne bileyim ben büyüklerimin doldurmaları yüzünden yakalarsa beni parçalayacağını ızdırabımı gibeceğini sanıyodum)

annem, teyzelerim falanda hep yemezsen deli nevriye gelecek diyorlardı
bazen işi bir tık üst seviyeye çıkarıp daha çok korkutmak için "ye bak yemezsen deli nevriye gelicek senin kolunu ıstırıp derini koparacak" gibi gibi şeyler diyip böylesine pgibopat manyak bir insan evladı yetiştirdiler

helal olsun sana koca yürekli nevriye!