Bu kız benle 2 gün konuşmadı , bende hislerimin git gide farkına varmaya başladım ve bir kağıda hislerimi yazıp okul çıkışında ona verip kaçtım . Biraz çocukça bir haraket oldu fakat bu kadar yakın arkadaşken hislerimi ona yüz yüze söylemeyezdim . 2 saat sonra facebooktan mesaj geldi bana , o atmış . işte bilirsiniz başınıza gelmiştir kalbimi kırmadan kibarca reddetme şekli yok sadece arkadaşım olarak görüyorum falan . Arkadaş kalabilirmiyiz diye sormuş mesajın en sonunda . Bende seni arkadaş olarak göremiyorum dedim ve bilgisayarı kapattım . 2 yıl aynı sınıfta olmamıza rağmen tek kelime bile konuşmadı benle , suratıma bile bakmadı , düşünebiliyormusunuz o kadar yakın arkadaşken , her okulu çıkışı beraber gezerken onun 2 sene suratıma bakmamasını . Bi gün tuttum kolundan çektim kenara , 2 sene önce yaşanan bi olay için hala kızgınmısın bana , yoksa suratımımı görmek istemiyorsun , konuş bişey de bağır istemiyorum de ama sadece konuş . Bu bi daha beni rahatsız etme dedi tokat attı ve sinirli bi şekilde yoluna devam etti . Artık son senemdi lisede , herkes sınavdan iyi alma çabasında benim ise tek düşüncem o , Nilay . Hiç aklımdan çıkmıyordu tüm son sınıflar sınava çalışıyordu ben her gece rakı masasına oturuyordum . Böyle devam etti , günler , haftalar , aylar ve sınav günü geldi . Ben girdim sınava çıktım .Hiç bişey anlamadım geçen zaman aralığında . Sınavdan tek kazancım verdikleri kalem , silgi , kalemtıraş oldu . He bide şekeri unutmayalım . Sınav bitmiş ya artık herkes mutlu okulda , kızlar baloda ne giyelim falan diye konuşuyor . Ben çok istekli olmasamda son bi kez onu görmek için gittim baloya .