#
-bi sıkıntı olursa sakın çekinme, söyle bana. dedi
-tamadır abi, sen merak etme. dedim
ve ikimiz beraber çıktık dışarı.
içerdeki çocuklarla selamlaşarak çıktım mekandan.
adam dışarda olabilir diye tırsıyordum.
yürürken arkama bakıyordum sürekli.
arabayı polis evinin karşısındaki ara sokağa park etmiştim.
koşar adımlarla arabaya gittim.
hızlıca arabaya bindim ve gaza bastım.
gözüm dikiz aynasında sürdüm arabayı eve kadar.
birazdan geldim eve.
"ölüm korkusu" demişti adam.
ölümle tehdit edilecek kadar ne yapmış olabilirdim ki ben bu adama?
geçen her dakika kafamdaki soru işaretleri çoğalıyordu.
koşar adımlarla çıktım merdivenleri.
girdim eve.
hiç bi şey düşünemeyecek kadar karışmıştı kafam.
tek başıma çıkamayacaktım ben bu işin içinden.
murat'ı aradım yine.
uzun uzun çaldı ama sonunda açıldı telefon.
-alo. dedim
-efendim. dedi murat soğuk soğuk.
-kardeşim? dedim
"efendim kardeşim" demesini bekleyerek ama demedi.
-efendim. dedi tekrar.
-nerdesin. dedim
-evdeyim. dedi
-görüşelim mi. dedim
cevap vermedi.
-murat, çok uzatmadın mı abi. dedim
-geliyorum. dedi
-bekliyorum. dedim
aradan 5 dk geçmemişti ki kapı çaldı.
yerimden kalktım ve kapıyı açtım.
ama kapıdaki murat değildi.
mekandaki adam duruyordu kapıda.
-tekrar merhaba ali. dedi
aptal gibi donup kalmasaydım direk kapıyı geri kapatabilecek kadar vaktim vardı ama yapamadım.
herif çok rahat tavırlarla içeri doğru adım attı.
-demek yeni evin burası. dedi beğenmeyerek.
cevap vermiyor, hayretle adamı izliyordum.
herif o kadar kibar ve o kadar gıcık konuşuyordu ki sinir olmamak elde değildi.
ama elden bi şey gelmiyordu.
kaderime razı olacakları bekliyordum o an.
içimi rahatlatan tek şey öleceksem bile geçmişimi bilerek, ne taklar yediğimi öğrenerek ölecektim,
yarım değil tam gidecektim.
koltuğa oturdu adam.
-otursana. dedi ev sahibi kendisiymiş gibi.
ne derse yapıyordum.
bana yakın olan koltuğa oturdum.
-nasılsın ali, keyifler nasıl, hayat nasıl? dedi
-iyi. dedim
-başka insanların da hayatlarını mahvetmeye devam ediyor musun? dedi
-anlamadım. dedim
güldü adam, acı acı güldü beyler.