#
ne yapacağımı bilemedim bir an.
kitlendim kaldım öylece.
çabuk karar vermem gerektiğini biliyor ama yine de bi tak yapamıyordum.
kaybedecek bi şeyim yoktu,
ama kazanacak bir geçmişim vardı.
bu bilinçle fırladım aslı'nın arkasından.
caner'in müşterilerinden birinin "polis lan bu, kaçın" diye bağırması o an şansın yanımda olduğunu gösteriyordu.
hepsi bi yana dağılmıştı çil yavrusu gibi.
aralarında beni tanıyan tek kişi caner'di. haliyle kaçmadı o.
biraz sonra fırladı arkamdan.
arkama dönüp bakmasam da ayak seslerini duyabiliyordum.
ben aslı'yı, caner ise beni kovalıyordu.
önce ben aslı'yı yakalarsam ne yapacağımı henüz bilmiyordum ama önce caner beni yakalarsa beni gibeceği kesin gibi bi şeydi.
hem o yüzden hem de aslı'yı yakalayabilmek için can havliyle koşuyordum.
az ilerdeki sokağın köşesinden döndü aslı.
biraz sonra aynı köşeyi döndüm ben de.
ama döndüğümde göremedim aslı'yı.
kimse yoktu, sokak bomboştu.
arkamı duvara dayayıp
sağıma soluma bakındım aval aval,
ama göremedim kimseyi.
caner'in sesi artık daha yakından geliyordu.
çaresizce olacakları bekliyor ama gözüm hala aslı'yı arıyordu.
derken bir el hızlıca çekti beni.
ne olduğunu bile anlamadan aslı'yla yüz yüze geldik.
bağırmaya ya da konuşmaya çalışmasam da eliyle ağzımı kapatıyor.
sessizce "sus" diyordu bana.
dediği gibi yaptım.
hiç bir tepki veremedim,
caner'in yaklaşan adımları biraz sonra uzaklaşmaya başlamıştı.
bizi saklandığımız yerde göremeyip sokağın ucuna doğru koşmaya devam etti.
aslı usul usul elini indirdi.
vücudum korkudan ve heyecandan titriyordu.
hayatımda ilk defa bu kadar gergin hissediyordum kendimi.
bi süre kaldık öylece.
zaman durmuş gibiydi sanki.
tanıdığıma emin olduğum ama kim olduğunu bilmediğim bu kızıl saçlı kızın gözlerine kilitlenmiştim.
-sen... kimsin sen..? diyebildim.
-ali git burdan. dedi ifadesiz bi şekilde.
-bana kim olduğunu söyle. dedim
-ali yalvarırım git, caner gelir birazdan, yalvarırım. dedi aslı
-kimsin sen? dedim tekrar.
-sakın peşimden gelme. diyerek uzaklaşmaya çalıştı aslı.
kolundan tuttum sıkıca.
aradığım cevapları almadan gitmeyecektim.
üzerimdeki gerginliği hemen atmış artık sinirlenmeye başlamıştım.
canını acıtırcasına sıktım kolunu.
-kimsin sen? dedim sesimi yükselterek.
-caner'in sevgilisiyim. dedi donuk donuk.
-adımı nerden biliyorsun. dedim
-çağdaş'tan öğrendim. dedi
ama yalan söylediği o kadar çok belliydi ki inanmak için aptal olmak gerekiyordu.