Eve geçip yüzümü yıkadım.
Rüya da falan değilim he bildğin gerçek yani.
Rüyalarım gerçek olmuştu hatta.
Allaha bir kez daha inanmıştım. Dualarım karşılık bulmuştu.
Babalar hayat anlam üstüne anlam kazanmıştı.
Bir yürüyüşü vardı meleğimin.
Orta kulvardan şaha kalkan bir tay gibi.
Buz oluyordum. Evine bırakıyorum evinden alıyorum bunu.
Ama niyeyse benim o nu yaşadığım gibi yaşamıyordu beni.
sürekli bir mesafe sürekli kendini koruma içgüdüsü ile hareket ediyordu.
Hatta bir gün ona demiştim. Kendini benden korumana gerek yok zerda..
Sen o işi bana bırak, Ben seni kendimden de diğer herkesten de korurum…
Gözlerinin içinin nasıl parladığını hatırlıyorum şerefsizin.