- lisedeyim. küçücüğüm böyle. oldum olası hep iştah sorunu olduğumdan yaşıtlarıma göre hep zayıftım. neyse aylardır üst sınıflardan bi kızın tacizlerine mağdur kalıyorum teneffüslerde billurlarımla oynuyor, çıkışlarda yetmedi oturduğum mahallede. normalde çok takmam ama prostat olduğum için rahatsızlığımı dile getiriyorum anlamıyor. salak öylesine rahat ki akşamları takip bile ediyor. baktım olacak gibi değil en sonunda öğretmene söyledim, nereni elledi çıkar göster dedi vazgeçtim. apaçi keje bi kız buldum vanlı. sevgili yaptım. buna 'seni dövdürüp youtube a kız kavgası adıyla yüklerim demiştim' öyle bırakmıştı. kejeyi de sen daha iyilerine layıksın heval bende dövlet yetmezliği var deyip ayrılmıştım.
- üni öğrencisiyim, normalde ankara'da yaşıyordum ama birkaç gün tatil olunca istanbula arkadaşlara gideyim dedim. bağdat caddesinde bi arkadaştan dönüyorum. yoldaki kezbanların tacizinden kaçarken -hatta bir tanesi kıllıtorisini gösteriyordu bana- tesadüfen gördüğüm polise hemen koştum. nefes nefese memur bey şuradaki kızlar beni rahatsız ediyor. göğüslerini açıp gel buraya arslanım tarzında şeyler söylediler nolur yardım edin dediğimde gülümseyip gevrek gevrek ama sende iyi gibersin adonisli sixpackli çocuksun kızcağızların amı sulanmıştır deyince o gün anlamıştım en büyük düşmanımın kızlar olduğunu.
- para yetmeyince garson olarak işe başladım. hem çalışıyorum hem okuyorum. barda garsonsan ucuz erkeksin, jigolosundur, çakıyorsundur sonuçta. neyse yerin dibine soktuğum müşteriler oluyordu bazen bu tacizlerden ötürü. gene bir gün böyle bikaç ortayaşlı matüre mi milf mi olduklarını çözemediğim müşterilerin olduğu masaya servis yapıyorum. birisi var ki allahım kadın konuşmasıyla, laflarıyla beni zaten rahatsız ediyor ses çıkarmıyorum , bir şey rica ederken kulağıma yaklaşıyor kulak mememi emm emmm emikliyor yine ses etmiyorum. en sonunda penisimi de elleyince elimdeki rakı dolu kadehi yüzüne fırlattım. olaylar olaylar. işten ayrılmak zorunda kaldım. bi süre günlük işlerle, borç harç içinde bitirdim üniyi.
- okul bitince aynı yaz atandım. adana'ya. aynı hastanede çalıştığım bir asistan vardı. aşık oldum ama çok pis aşık oldum. o da bana aşık olduğunu söylüyor. her açıdan uyumluyuz boyu boyuma, sokakta, evde, yatakta, müzik zevklerimize kadar. her şey ciddiye bindi, koydum kafaya evlenicem. herkes tatlı bi telaşta filan. bir gün bunun alkole düşkünlüğü konusunda saçma sapan bi kavga başladı, olay benim geçmişime geldi. kırılmak değildi duygum bu kadar küçük bir kadınla yapamazdım, sağlıklı bir eş olmasını geçtim sağlıklı bir ana bile olamaz diye düşünmüştüm. bakirliği sorun yapan insanları, bakirliğinden gurur duyan yetişkin erkekleri, evleneceği adamda da bakirlik arayan kadınları hayatım boyunca anlamadım ben zaten. neyse halen bekarmış zaten, dilerim en kısa evlenir mutlu olur.
- 6 ay daha hizmet süremi doldurup memleketim ankara'ya tayin istedim. artık daha sakin, daha içe dönük ve daha güçlü olduğum bir hayatım var.

tacizler mi hep devam etti/ ediyor her zaman her şekilde kezbanlar iğrençliklerine devam ediyor. en yapmaz dediğiniz kızlar bile fırsatını bulunca şekilden şekile giriyor. bu anlattıklarım yaşadıklarımın onda biri bile sayılmaz.

hayat zor beyler. kızlar kendilerinden güçlü erkekleri sevmiyor. güç ellerine geçti mi kafaları yiyorlar. sırf bu yüzden güçlü olun, kızlara hiçbir zaman fazla değer vermeyin.