Aslında dayak kavga dövüş falan hikaye(!) Çocukluğumdan beri babamdan dayak yerim ve hiçbir doğru düzgün sebebi olmaz bunların, 7 yaşında babam yanına çağırmış duymamışım onun yüzünden yediğim dayak, 8 yaşında televizyon kumandası uzatmadığım için yediğim tekme tokat dayak, ortaokula başladığım zaman kravatım düzgün değil diye yediğim dayak her zaman beni çok üzmüştür hiç anlayamadım ne yaptığımı.. neden benim bu sebeplerden dolayı tekme tokat dövüldüğümü anlayamadım.. Annem beni korumaya çalışırdı ama babam dinlemezdi döverdi döverdi, ben okul hayatımda hiç şiddet yanlısı biri olmadım kimseyle kavga etmedim kötü söz dahi söylemedim, Ama hep içimde babama olan nefretim vardı her dayak yediğim günün sonunda sabaha kadar ağlardım nerdeyse, bu yüzden özgüvensiz güçsüz pasif bir çocuk pısırık bir genç olarak büyüdüm peki ya bu benim suçum muydu? Her zaman içimde büyük bir yer kazanıp büyük adam olma planları kurardım bu baba denilecek adama neler yapacağımı gösterip onu haksız çıkaracaktım, bana aşıladığı özgüvensizlikler: Sen yapamazsın bin. sen bu işi başaramazsın senin gibi gerizekalı hiçbir şey yapamaz. sürekli ama sürekli bu laflarla büyüdüm. Hep her zaman herkese gülen espri yapıp güldüren bi insandım içimdeki hüznü kimseyede yansıtamadım... Ama ben Anadolu Üniversitesinde bilgisayar mühendisliğini kazandım meslek lisesi okuduğum halde yine övgü geleceğini beklemedim, her zamanki gibi sen her sene sınıfta kalırsın oldu söylediği laf. Sonuç olarak beni derinden etkileyen bi bayram sabahına uyandım.
Her neyse bu cuma günü arkadaşlara kalmayı gittim uzun zamandır görmediğim Enes arkadaşıma gittim ertesi sabah eve dönecektim kalacağım günün akşamı babam aradı gelsene lan şerefsiz köpek diye bağırarak, ben bugün arkadaşlarda kalacağım dedim iyi kal demeden telefonu yüzüme kapattı, altımızda arabamız falan yok tabi saat dolmuşun otobüsün geçmediği saatlere gelmiş farkında olmadan dönemedim, o Ara annem aradı gelmiyo musun baban çok sinirli diye bende bugün kalayım yarın sabaha ilk dolmuşla ordayım dedim annem sinirli sinirli bi daha birinde kalamazsın diye kapattı 22 yaşındayım ulan 3.sınıfta okuyorum üniversiteyi bu nasıl bir kafa mantık? Diye sabahladım arkadaşımda bayram namazına gittik 6:20 gibi çıkıştada doğru eve gittim kapıyı açmamla beraber babam sırtımdan itmeye başladı ne oluyo ne oluyo derken bi yumruk yedim sol gözümün altına ne oldu baba ben ne yaptım derken bi tokat yedim bi tekme annem kılını bile kıpırdatmadı gerçi ne yapsın? benim hem okuyup hem çalışarak topladığım programcılık işleriyle uğraştığım bilgisayarımı gözümün önünde balkondan aşağıya attı, hoparlörleri kafama fırlattı sonra yerde parçaladı, ben 1 sene hem derslerden geçip hem para kazanıp hemde kendime bilgisayar toplamıştım işlerim için.. sonra yüzüme tükürdü en son senin gibi evladı gibeyim oropu çocuğu diye bağırdı suratıma. O kadar attığı dayak, bilgisayarımı atması koymadıda yüzüme tükürüp sonrada git yüzünü yıka köpek demesi bana çok koydu. Senin gibi babayı gibeyim diyip evden kaçtım. Belkide bir daha hiç bir zaman dönmem o eve.

Bu yazıyı okuyacak arkadaşım yoktur belki sözlükte ama sonuç olarak içimi dökmek istedim.
Sizin de anlatmak isteyeceğiniz bi hikayeniz varsa anlatın dostlar.