ben en iyisi koşayım dedim

makarasına koşmaya başladım.

köşeyi döndüm dalağım patladı amk.

hastane nöbetçi taksisine binip eve gittim



ertesi gün normalde işte olmam gereken saatten yaklaşık 3 4 saat sonra anca kalkabildim.

ama gibimde değildi amk.

yüzümde hani muallakler nedensiz güler ya o gülümseme vardı.

yüzümü yıkamak için lavoboya gittim.

aynada şöyle kendime bi baktım.

kendimi yakışıklı bi film artistine benzetme çabasındayım ama

hiç birini kendime layık görmüyorum

kendimi hepsinden daha üstün görüyorum

kendimi nasıl gazladıysam artık

iyi ki kendi kendimi gibmedim o sıralar

gerçi bunu yapabilmem tıbben mümkün değil ama

insan korkuyor ya uzarsa diye