canım kardeşim öncelikle allah sabır versin sana ve ailene.
yaşadıkların yaşına göre çok ağır ve sen bunları buraya yazabiliyorsan bütün bunların farkındasın demektir. sana biraz kendimden bahsedeyim:
ben 19 yaşında bir gencim ve yaklaşık 8 9 ay önce bende babamla çok büyük sorunlar yaşıyordum. benim kendimi bildim bileli babamla aram kötüdür hiç iyi olduğunu hatırlamam. küçükken hep dayak yerdim büyüyünce küfür yemeye başladım ama o kadar ağırıma gidiyordu ki dayak atsa o kadar canım yanmazdı. zamanla bende karşılık vermeye başladım ve bu karşılıkların içine küfür karışmaya başladı en sonunda da birbirimize kavga esnasında bağıra bağıra küfür edecek duruma gelmiştik. benim babamda çok içki içerdi alkolikti işinde sorun yaşar gelir sinirini annemle benden çıkarırdı. artık daha fazla dayanamadım ve evi terk ettim.5 6 ay kadar evden uzakta arkadaşlarımın öğrenci evi vardı onlarda kaldım en sonunda dönmek zorunda kalıp eve geri döndüm. babamla konuştum ve herşey tatlıya bağlandı eve döneli yaklaşık 3 ay oldu ve babamla aram hiç olmadığı kadar iyi allaha binlerce kez hamd olsun. bunları sana anlatmamın sebebi ortak noktalarımızın olması.
şimdi gelelim sana,
ikimizin de sınavı aynı şey "baba".ikimiz de küçük yaşlardan beri babadan çok çektik ama benim babam ile yaşadığım sorunlar son buldu çok şükür.bu yaşadıkların seni çok olgunlaştıracak bunu bil.her şerde bir hayır vardır denir ya bu şerrin hayrı da seni büyütmesidir hatta tabiri caizse seni "adam" etmesidir.bu zamanları atlattıktan sonra konuşman, duruşun, bakışların herşeyin değişecek çünkü sen hayata tüm yaşıtlarından önce başlamış olacaksın, bir çok sıkıntıyı onlardan önce çektiğin için neler çektiğini bilmeseler dahi sana saygı duyacaklar içten içe çünkü bunu hissettireceksin onlara. konuştuğun zaman seni can kulağıyla dinleyecekler, senin düşüncelerine, fikirlerine değer verecekler onlarla yaşıt olacaksın ama bir abi gibi konuşacaksın istemesen bile böyle olacak zorluklar insanı olgunlaştırır.bu zorlukları elinden geldiğince alnın ak bir şekilde aşmaya çalışmalısın. bunu yaparken aynı zamanda annene de destek olmalısın. annene destek olabilmenin yolu okulunda başarılı olmak, hayatta başarılı olmak, kendini sürekli geliştirip diğer insanlardan farklı olmaktan geçer. annenin seninle gurur duyması için farklı olmana gerek yok illa, nefes alsan dahi annen seninle gurur duyar ama ona geçerli bir sebep ver. yaptıklarınla, başardıklarınla, iyi yürekliliğinle onu mutlu et, ona gururlu hissettir. bütün bunlar ona kendini güçlü hissettirecektir sen ne kadar hayatta başarılı olursan annende o kadar zorluklara karşı dirençli olur, güçlü olur. evladının bile yılmadığını ve başardığını gören bir anne neden pes etsin ki ? unutma kardeşim, allah dağına göre kar verir derdin büyükse sende büyüksün demektir, sınavların en büyüğü yakınlarla olandır kiminin evladıyla, kiminin kardeşiyle, kiminin babasıyla. kimi erken yaşar bu zorlukları kimi geç ama illa ki yaşar çünkü hayat böyledir inişler ve çıkışlarla doludur. allah seni dipsiz çukurun en dibinde şu genç yaşında sıkıntılarla boğuşturuyorsa bil ki bulutların üstünde son nefesine kadar keyif süreceğin günlerde gelecektir.her zaman kendinden daha beterini görüp haline şükret ve sabret. allah yardımcın olsun.