Aklımdan da geçiyo yanındakileri giberim ama kardeşim lan Ne ypmış olsada kardeşim amk sıçsa ağzıma bişey demem yapamam yani. allah kulunun olmadığı biyere gittik. Dedim yeter aq tamam konuş ne konuşacaksan. Konu sanki hiç yan komşunun oğluyla değilmiş gibi yine o bağırarak konuşan girdi lafa Sen benim kuzenimi mi rahatsız ediyosun Kim la senin kuzenin ne rahatsız etmesi dedim. Meğer bu kız bunun kuzeniymiş çokta yedim amk maksat bi bahaneyle kavga çıkarmak. Sonra hayatımda olmasını en çok istemediğim şey oldu. Kardeşim çekti bıçağı. Bana kaç senelik kardeşine üstelik ses etmeden kızı sana bırakan kardeşine çekti bıçağı. Hadi bakalım kim kimi deşiyomuş şimdi diye. O an içimdeki tüm duygular silindi gitti sanki. O an büyüdüm lan. Olgunlaştım. En yakınım dediğin bile yiyebiliyosa bu taku güvenme kimseye dedim kendi kendime. Artık kimseyi görmüyodum bi o vardı orda bi ben sanki. O bıçağı kullanacaksan kullan kılım kıpırdamaz, ama bi tak yemeyeceksen kaldır gibtir ol git dedim. Yanımdaki de bi anda döndü. Yok ben öyle demek istemedim sen beni yanlış anladın kardeşim filan diyince dedim seninde tipini gibeyim. Sarışının yanındaki bebeler konuşup durdular akıllı olun bidaha bırakmayız falan filan. Ama duymuyodum hiç sanki kafamın içi o kadar doluydu ki . Döndük eve gidene kadar hiç konuşmadık. Yan komşunun oğlunada kıl olmuştum artık. Böyle döneklik olur mu lan. Ama kardeşimin yaptığı kadar koymadı bana. Zamanında öyleydi ki aramız bu oturup içtiğimizde sorardı lan senin en iyi arkadaşın bizim üçlünün arasında diğeri mi ben mi diye. Gülerdim sensin tabi amk diyip. O günlerden bu günlere geldik. 2 gün sonra öğrendim ki kızla ayrılmışlar. Kız bana mesaj atıyo