Mehtap'la bir yıldır mutlu bir ilişkimiz vardı şehrin her yerinde anılarımız kavgalarımız gülüşlerimiz vardı.Bu şehir ne kadar güzelmiş amk diyorduk ikimizde. Evlilik planları kuruyorduk her standart liseli gibi işte.ama bana o şansı tanısa şuan evliydik belkide.Ben vazgeçmezdim vazgeçirmeseydi.Ara sıra babamın arabasını kaçırıyor mehtapla geziyorduk. Pikniğe falan gidiyorduk. Annemle ve babamla tanıştırmıştım onları ailem de sevmişti benimsemişlerdi. derslerim tekrar yoluna girmişti.Ben Allah tan başka bişey istemiyordum kadınım yanımda ailem hayatta şükür ediyordum mutluyduk. Acı olaylarda yaşadık.Bir gece telefonum çaldı gecenin 2si Mehtaptı arayan kalbim zütümde atıyordu mehtap da taşıkardi vardı çok ciddi olmasa riskli olabileceğini söylerdi. Düşün ne kadar sevmişim beni deli gibi korkutan ayrıntıya bak. Ağlıyordu babam dedi nerdesin dedim x hastanesi dedi lime geçen ilk şeyi giydim pederin arabayı kaptım gibi fırladım ehliyet felan yok şehrin diğer ucuna göz açıp kapayana kadar gittim koştum acile girdim bu ağlıyor annesi ablası kız kardeşi perişan başlarında kimse yoktu Mehtabın ailesi hakkında bildiğim 3 kardeş oldukları ve bu şehirde akrabalarının olmadığı idi. Babası vefat etmişti içim yanıyordu sevdiğim kadın acı çekiyordu... bi ara nefesim daralıyor dedi dışarı çıkardım sarıldı bana ağladı saatlerce evden aradılar açmadım çıldırdılar sürekli arıyorlar açtım durumu anlattım geliyoruz dedi peder kapattım.Bi sigara yaktım mehtap da istedi içmezdi istedi kıramadım verdim ve sigaraya da benle başlamış oldu sigaraları bitirdik sen hiç ölme dedi bana sensiz biyere gidemem zaten dedim bizimkiler atlamış bi taksiye geldiler babam çok düşünceli adamdır hemen yapılacka her şeyi yaptı.Öğrendik ki mehtap ın babası karısı için aileyi ret etmiş meshep farkı yüzünden annesi de kendi sülalesini yapayanlız bir aile... babam her şeyi üstlendi cenaze işleri falan.