Yakup sıcak kanı cam bir kasede bana uzattı elimi uzatıp aldım. Tam karşımda ki koltuğa oturup gülümsedi. ”Kitaplarla aranın olmamasına üzülüyorum eğer gözlerim görseydi o kitabı ilk günde bitirirdim.” Dedi gülerek. Kahkaya boğulmuştum Yakup olmasa beni pek güldürücek birisi yoktu hayatımda hatta hayatımda ki benim için tek canlı olan şey Yakup’tu.” 1500 sayfayı nasıl bir günde okumayı düşünüyosun yakup.” Dediğimde. “Gerçekten çok fazlaymış tamam seni kırmayım 2 gün olsun.” Dedi. Bütün gün sayfaları karıştırdım ama bana lazım olucak olan bilgi hala yoktu. Gereksiz ne kadar bilgi varsa herşey vardı ama aradığım şey yoktu. Hava kararmaya başlamıştı dışarıya baktığımda yılın ilk karını görebiliyordum. Gözlerim doldu ve içimin yandığını hissetmiştim. Menekşe ile düğünümüzü bu soğuk kış ayında yapmıştık. insanlar ikimize delirmişiz gibi bakıyordu ama diğerlerinden bir farkımız daha olsun düğünümüzü kış ayında yapalım demiştik. Şubat olmasının sebebi ise o yıl şubat 29 gündü 4 yılda olan birşeydi ve bunu kaçırmamamız lazımdı. Babamın benim kadınımı öldürdüğünü geçen yıl kendisi avrupaya taşındığında bir mektupla bana yazmıştı. O ana kadar onu bir hırsızın öldürdüğünü babamında o hırsızı öldürdüğünü sanmıştım. Düğünden sonrasına ait hiçbirşey aklımda yoktu sevişmelerimizi unutmuştum. Babamı öldürmek için avrupaya gittim onu takip ettim ama hiçbir vampir babasını ve dedelerini öldüremez. Bu bizim doğamızda vardı bu konuda insanlardan daha adildik. Aslına bakarsanız öldürmek istesek bile öldüremezdik arada büyük bir kalkan vardı bizim atalarımızı öldürmemizi engelleyen tarih boyunca denildiğine göre hep bu şekilde devam etmiş ama o tarihi ben değiştirmek zorundaydım. En azından kadınımı öldüren katil için değiştirmek zorundaydım..