Sigara paketimde nerden baksan 10 dal kadar sigara kalmıştı. Gece için yetmezdi bu yüzden bi yer bulup alamam lazımdı. En sonunda kızılaya çıkmıştım diğer insanlar gibi davranır onlardan biri gibi görünmek için yer içerdim. Mekan ve sokak vermek istemem ama kızılayda eski bir barda haftanın belli günlerinde gitarımla müzik çalarım. ilk başta o mekana ilk gittiğim gün yani başka bi gitarist ve ayrı bir solist vardı ikiside birbirinden berbat rica edip gitarı aldım ve herkes bana bakarken mustafa ceceli’nin es parçasını çalmaya başladım. Herkes hayranlıkla soğuk ve beyaz tenime bakıyordu. Bu zamana kadar sanki hep somurtkan, zaman, hayat ve mekanla işi olmamış gibi duran bu adam nasıl böyle çalıp söyleyebilir diye bakıyordu. inanın insan gibi yaşamak için çok çabalıyordum. Şarkı bitti gitarı oturduğum tabureye bırakıp kalktım herkes alkışlıyodu. Garson gelip ne istersin abi müessesemizden olsun dedi. Kafamı kaldırıp şöyle bi baktım.”Baileys getir ama kısa bardakta 3 buzlu olsun lütfen dedim.” Tam dönüp gidecekken “Bilader mekanda sigara satışı oluyor mu dedim.” Bana doğru yaklaşıp “Abi olur ama iki katı fiyat çekerler burada ben sana vardiyam bitmeden bir tane alırım aramızda kalsın ama” deyip arkısını döndü ve gitti. O an şah damarının atış sesini duyabiliyordum. Ama bu adama yapamazdım az da olsa bana bi iyiliği dokunmuştu. Keşke dokunmasaydı diyerek yazıyorum. Mekandan çıkmak üzereyken arkamdan birisi seslendi dönüp bakmadan ne olduğunu sorduğumda burada çalmak istermisin geceliği 100 lira olur. Bizim gerizekalı solist gelen müşteriyide kaçırıyor. Ne dersin dedi. Arkamı dönüp yukardan aşağı adamı sürdüm. Yaklaşık 40 yaşlarında seyrek saçlı hafif yapılı bir adamdı. “Sınırsız içki ve sigara isterim paraya gerek yok yeteri kadar param var zaten.” Dedim. Adamın gözleri parlamıştı. Kalbinin nasıl hızlı attığını duyduğum anda ordan çıkmam gerektiğini anladım. Anlaştık deyip elini uzattı sıkıp hemen dışarı çıktım. Sabah 5 sıralarındaydı ve artık mezarıma dönme zamanım gelmişti..