artık enerjim kalmamıştı beyler. derslerden yana bi sıkıntım yoktu, etrafımda hiç bi sıkıntı yoktu. sağlık olsun, ailevi olsun. yoktu bi sıkıntım. ama değişikti ruh halim. merveden uzak duruyodum. o ara zaten pek görüsemedigimiz zamana denk geliyodu. okulda konustugumuzda da bu ara pek halim yok diyodum. anlayısla karsılıyodu. ben onun adetli zamanında katlanıyosam. o da arada bana katlanmalıydı. hatta şurda şöyle bişeyde söyliyim. bu canım sıkkın oldugu zamanlar. bizimkilerle takılırken (mervesiz) ortamdaki bi kız arkadasa pek yüz vermiyomusum gibi takılmısım istemeden. kız benden hoslandıgını sevgilim olup olmadıgını sormus. yani dicegim kızlar kendisine saran erkekleri pek görmez. en iyi ihtimal arkadası olur. onlar ulasamicagı kisiler ister, gizemli olanları. ama benım o zamanki durumlarım resmen bolluk içinde yokluktu. ne merveyle mutlu olabiliyodum ne de merveyi bırakabılıyodum.