geldi falan özlemli gözleriyle doluydu gözleri birazda. oturdu yanıma masada kileri uzaklaştırdım oradan baş başa kalmak için. başladı konuşmaya ben seni çok özledim diye. uzun uzun konustuktan sonra sarılabilir miyim? dedi. içimden okadar çok istesemde. hayır dedim katı bir şekilde ağlamaya başladı hüngür hüngür karşımda. içim eriyodu ama birşey diyemedim kalktım bizim elamanıda alıp çıktım oradan. böyle bitmeyecekti tabi. twitterına girdim o akşam takip edilenlerine baktım mehmet duruyordu hala. içimden söve söve küfür ede ede mesaj attım zeynebe. utanmıyor musun? diye. hala o çocuğu takip edip bana gelip sarılabilir miyim? demeye utanmıyor musun? deniz seni seviyorum yemin ederim seviyorum ama birşey var vazgeçemiyorum onu takipten diye bi mesaj daha attı. bana bir kaç gün ver yalvarırım bir kaçgün ver dedi sadece. kandırdı yine beni beyler sizin tabirinizle gibti. içten içe bağlanıyordum ona. ki sözünü de tuttu o zaman içinde çıktı takipten mehmeti. herşey güzel olacak lan dedim kendi kendime gülümsedim mutluydum da. bir iki haftamız sorunsuz geçti öyle bunun feysi olduğunu inanın bilmiyordum beyler aramamıştım da hiç. can dostum ferdi bi gece mesaj attı bunun linkini bana arkaplan fotoğrafı ne hayırdır? diyerekten. girdim ama girmez olaydım amk bi çocuğun fotoğrafı vardı işte mehmet değildi ama amacı neydi onuda anlayamadım zaten. mesaj attım zeynebe küfürle karışık uzun bi mesaj. elemanın adı umutmuş. askere gitmeden önce söz verdirmiş buna ben dönene kadar o fotoğraf orda kalsın diye. ulan dedim senin sevgilin benim sen nasıl bir kızsında böyle birşeyi yapıyorsun diye. söz verdim falan dedi. iyi sözünü tut hayatımdan gibtir ol git dedim üzülerek.