beyler bir çoğunuz okumayacak ama içimi dökmek istiyorum. arabaları çok seviyorum ve çok ilgim var ama babamın arabası yok. Hiç olmadı daha doğrusu.
sadece 15 yaşındayken bir sefer oturmuştum direksiyon koltuğuna amcam sayesinde. o da taş çatlasın 15 dk sürmüştür. Ki yarısı stop ettirme falan işte.
Şimdi 17 yaşındayım. ehliyete kaldı 4 ay. Gerçi alır mıyım bilmiyorum.
Bir kaç arkadaşım ehliyet aldı, araba kullanıyorlar babalarının. O kadar özeniyorum ki. Hep hayal kurmaktan sıkıldım. Bu zamana kadar çoğu şey için hayal kurdum ama hiçbiri maddiyat yüzünden gerçekleşmedi. Otobüse, minibüse bindiğimde bile sürekli şoförü, hareketlerini, vites değiştirişini vs. izliyorum. Ne zaman bir arabaya binsem o arabayı benim sürdüğümü hayal ediyorum.
öyle işte beyler dertlendim. bi sigara yakayım desem evde babam var yakalarsa giber. hadi eyw. sizde yazın muhabbet edelim lan.