Simit fırının önüne park edip merdivenlerden yukarı çıktık. Simit sırası vardı. Yaklaşık 10kişi. Cenk'in "siz oturun bir çay için ben hemen alıp gelirim " teklifini geri çevirmedim. Kendime bir tabure çektim, Cenk içinde karsıma bir tane.Çayımı yudumlarken hafiften gökyüzünden düşmeye başlayan kar tanelerini fark ettim. Havada iyice soğmuştu fakat Cenk'in elindeki simit ve poğacalarla soğuyan havaya rağmen içimin sıcacık olduğunu söylemem gerek.Çaycı gence 2 çay daha söyleyip geçte olsa kahvaltımı yapmaya başlamıştım.
-Ee Cenk sende iyice alıştın Bursa'ya
Cenk güldü.
+Artık kendimi Bursa'lı görüyorum ben başkomiserim.
-Güzeldir Bursa güzel. yaşadıkça anlarsın Bursa'nın değerini.
+alışmak zor olmadı buradaki arkadaşlar ve sizin sayenizde başkomiserim.
simitlerin son lokmasıyla çayların son yudumunu ikimizde denk getirip kalktık masadan. Tekrardan arabamıza binip Emniyet Müdürlüğüne doğru yola çıktık.10 dakika sonra arabam emniyetin otoparkındaydı.Ben ve Cenk odada, Serpil ise bilgisayar başında kamera kayıtlarını inceliyordu. Cenk'e dönüp:
-Cinayet Burosunun en zor görevine geldik Cenk. Maktulün yakınlarının telefonlarını buldun mu?
+Buldum başkomiserim. Karısını mı arıyalım annesini mi?
-Karısını ara. Sonra annesini alıp merkezde anlatırız. Telefonda inme iner kadıncağıza.
+Emredersiniz baskomiserim diyerek dosyadan telefon numaralarını bulup tuşladı. Adamın karısına kötü haberi verirken yüzündeki çaresizlik kendini çok belli ediyordu.Ama yapicak bisey yok. Erhan Adıgüzel öldürülmüştü..