Ne oldu Meczup iyi misin dedi Nesibe. iyiyim bir şey yok dedim ama inanmadi. Şöyle işte yabancı yok karşında diyince hastaneleri sevmiyorum diyebildim sadece. Anlamisti hemen ve sarıldı bana çok özür dilerim seni de sürükledim buraya aklıma gelmeliydi hastaneleri sevmediğin ama biliyorsun aklım başımda değildi dedi. Önemli değil dedim. Yok önemli, benim için çok şey yaptın ben senin yerinde olsaydım giremezdim herhalde hastaneye ama sen yaptın hatta yetmedi yanımda durdun benimle oturdun. Gerçekten çok teşekkür ederim dedi. Teşekkür etmeyi bırak aşkım tabi ki de yapacaktım dedim. Seni çok ama çok seviyorum dedi bende seni seviyorum dedim. Aşkım sen geri girme içeri eve git istersen hem bak tuğba da iyi olacakmış zaten dedi. Olmaz yanında duracagim dedim ama zaten yeteri kadar acı çektin hastanede durarak sen evine git aşkım dedi tamam babanla annene selam vereyim öyle gideyim dedim. içeri girdik ben gidiyorum diyince tekrardan teşekkür ettiler. Nesibe kapıya kadar eşlik etti bana. Giderken bana sıkı sıkı sarıldı kulağıma seni çok seviyorum diye fısıldadı ve kocaman bir öpücük kondurdu yanagima. Bende seni seviyorum dedim ve bir taksiye binip eve gittim. Yolda telefonuma baktım annemden ve babamdan bir sürü çağrı ve mesaj vardı. Merak etmişlerdi haklı olarak anneme 10 dakikaya evdeyim o zaman her şeyi açıklarim diye mesaj attım. 10 dakika sonra evdeydim. Bizimkilere her şeyi açıkladim annem biliyordu hastaneleri sevmediğimi oğlum sen nasılsın peki dedi iyiyim anne sadece biraz yorgunum o kadar dedim ve odama gittim ve yatağıma uzandim.