"biz tek bedendeki çokluğuz" dedi çatallı ses. o bana bunları söylerken seslerin arasında arapça,bir tahmin hakkım olsa ibranice (filmlerden izlediğim kadarıyla), ve anlayamadığım bir kaç dilde ses alçak tonda ona eşlik ediyordu. konuşmaya devam etti varlık. aklımı toparlayamıyordum ama o günden aklımda kalan bir kaç cümle "isa bizi domuzlara sokup boğdurdu, süleyman kendine köle yaptı ama biz hep yaşadık onlar öldü" bunlar kaldı. "iblis sözün bu kadar mı" dedim. o anda babam suretinde olan varlık 32 diş sırıtmaya başladı ama tarifi çok güç. gözler donuk, vücut kasılmış, hareketsiz sadece ama sadece dudaklar gerilmiş dişler ortada. yavaşça geri döndüm. bir sigara daha yaktım. hava kararmadan eve dönmeliydim. içimden yarı mutlu halde konuştum. "kaldı iki hakkınız."