panpalar
26 yaşında, üniversiteden geçen yıl (makine müh) mezun olmş, askerden yeni gelmiş, yaşından yaşlı gösteren, özgüveni yerlerde, hiç azmi omayaan, ailesine verdiği değerin %1ini bile göremeyen bir arkadaşınızım.
13 yaşımdan beridir hem okuyup hem çalışmama , okulda bütün hocalarım tarafından takdir edileme rağmen annemin hep komşunun sapık ve şerefsiz çocuğunu benden daha çok sevmesi, arkadaşlarımı kırmamaya çalışan ben en ufak bir hatamda dünyanın en kötü adamı muamelesi görmem, kardeşlerime gösterebildiğim bütün sevgi ve saygıma rağmen yaranamamayı artık kaldıramıyorum.
zaten hayatımda bir kere bile kız arkadaşımın olmaması vede bir kıza bile duygularımı aşamamış olamm beni yeterince strese sokuyor.
bide ailemin olur olmaz özgüvenimi düşürme çabalarına artık katlanamıyorum.