-
51.
+6gözlerimi açtığımda sedyedeydim hava yeni aydınlanıyordu, galiba bizim bakkal sabah dükkanı açarken görmüş, ambulansı ve polisi çağırmış hemen. buğrayla caner hala yerdeydi olay yeri inceleme gelmişti . tekrar gözlerim kapandı… uyandığımda hastanedeydim . annemler doktorla konuşuyordu sesleri geliyodu. Annem nasıl bişeyi varmı falan diyodu doktor sadece bayılmış önemli bir şey yok diyordu .ardından içeri girdiler uyandığımı görünce annem sevindi sarıldı . iyimisin falan dedikten sonra aklıma canerle buğra geldi hemen . ‘’Anne öldülermi gerçekmiydi olanlar?’’ dedim cevabını alamadan içeri polis girdi ifademi almaya, sanırım cevabımıda almış oldum. 13 yıllık arkadaşlarımı birlikte büyüdüğüm, ailem kadar sevdiğim arkadaşlarımı kaybetmiştim ağlamaya başladım…Biraz kendime gelince polis bana sorular yöneltmeye başladı . hikayeyi birbir anlattım inanmadılar. Deli olduğumdan ve benim yaptığımdan şüphelendiler . mahkeme kararıyla bir sene akıl hastanesinde geçirmem ve tedavi olmam kararı çıktı. Buğradan ilk kaçarken düşürdüğüm telefon bulunmuş ‘’iddia ettiğim’’ konuşmalar yapılmamış . Ben deli değildim gördüklerim gerçekti kimseyi inandıramıyordum. Herşey bitmişti filmlerdeki gibi elimi kolumu bağlayıp arabaya attılar direniyordum gitmek istemiyordum şizofren salakların yanına. Annem ağlıyordu bakmak istemiyordu arabaya binerken babamda onu teselli edercesine sarılıp bana el sallıyordu . Arabaya binip kapılar kapandı çok dikkat etmemiştim kim olduklarına öcne ama biraz tanıdık geliyorlardı . Kafalarını bana çevirdiklerinde birinin Caner diğerinin buğra olduğunu gördüm. tenleri nerdeyse griydi gözleride bembeyazdı…
başlık yok! burası bom boş!