Geçen muhabbetin ardından uyumaya çalıştım. Kafamda sürekli arkadaşlarımın ne yaptığı vardı. Acaba geceyi nerede geçireceklerdi. Yarın sağ salim buluşabilecekmiydik. Bunları düşünerek uykuya daldım

Sabah uyandığımda bana sopa ve "kol korumalığı" diye adlanırılan tuaf plastik alet verdiler. Omuzdan itibaren koluma taktık. Olası bi saldırı anında kolumla siper alıp çok rahat haraket edeblicektim. Telsizi aldım. Onlara ulaşmaya çalıştım.

+Duyuyormusunuz... nerdesiniz güvendemisiniz...
-...

Aynı cümleyi bikaç kere daha tekrarladım. Cevap gelmedi.Şu anda dahil olduğum grubada sözüm vardı. Akşam 6 ya kadar onlara yardım edecektim. Daha sonra onlarla buluşmaya gidecektim.

Yola koyulduk. Bana erzak stoklarından birazını verdiler. Sokaklara daldık. Onlardan 5-6 tanesini sırf ben öldürmüştüm.Çok haraketli bir hayatları vardı gerçekten. Nasıl profesyonelce hayatta kaldıklarını daha iyi anlıyordum. Aralarında harika bir uyum vardı. Seri hareket ederek ihtiyaçları olan malzemeleri rahatça bulabiliyorlardı.Biz ise sadece kaçıyorduk. Nereye kaçtığımızı bilmeden..