***
aysel'le bi biz kıldık geride.
birimiz ömer'e sevdalı, birimiz ömer'in sevdalısı.
sahip çıktık birbirimize.
sonra bir gün hiç beklemediğim bir gün ömer çıkıp geldi ben sahildeki bankımızda otururken.
önce hayal sandım, sonra dokundum yüzüne, inandım.
gülüverdi be beyler.
yüzüme gülüverdi ömer.
geride bıraktığı 3 yılın acısıyla gülüverdi.
özlediğim için mi bilmiyorum ama öyle güzelleşmişti ki,
o an henüz adını bile bilmediğim bir başkasının ömer'e iyi bakmış olma ihtimalini bile kabullenemedim.
sarıldım doya doya. niye gittiğini sormadım bile. kaldığım yerden devam ettim, eskisi gibi hitap ettim ona yokluğunu hiç umursamadan, aşkım dedim..
gelmişti ya önemli bile değildi artık.
04.04.2015 cumartesi hayatımın hem en güzel günü hem de en umutlu günü olarak tarihe geçecekti.
aldı beni ömer sahilden.
istanbul'a doğru sürdük arabayı.
nereye gittiğimiz hakkında hiç bir fikrim yoktu.
hiç bir şeyi sorgulamayacak kadar mutluydum o an.
yol boyunca şarkı söyletti ömer o gece bana, kırmadım, içimden gele gele söyledim, bunun bir veda olduğunu bilemeden söyledim.
video'ya çekmemi istedi bizi,
çektim de,
meğer bana son bir hatıra bırakmak istemiş, onu da bilemedim.
sigaraya başlamıştı. çocuğum içiyormuş gibi içim yandı.
süre süre taksime kadar geldik o gece.
akm'nin ordaydık ki ömer durdu.
torpidoyu açıp bir defter uzattı bana.
-hayır ömer. dedim korkuyla.
elim ayağım titremişti.
-al eylül. dedi
-ömer alamam, alırsan gidersin ömer, ben bunu tekrar yaşayamam ömer, seni bulmuşken kaybedemem ömer. diyerek ağlamaya başladım
-sadece son sayfayı oku. dedi ömer defteri bana uzatırken.
-o kadar güçlü değilim ömer. dedim
-ben güçlüyüm. dedi ve okumaya başladı kendi sesiyle.
-ben sana geldiğimde o saf çocuktum eylül, senin ellerinde büyüdüm, sende gördüm ben her şeyi, bir kadına ilk defa sende dokundum, bir kadını ilk defa sende bu kadar sevdim ben, sende güldüm, sende ağladım ben, güvendim sana ben. ama sen hiç bir zaman ben gibi bakamadın insanlara, ben gibi göremedin, ben gibi sevemedin onları. benin sana baktığım gibi bakmadın hiç bir zaman, neler düşündüğümü bilmedin eylül, bilemedin. ama nerden bilecektin ki ben hep senin için o gitse de geri dönecek saf çocuktum neticede. ben şimdi gidiyorum eylül. ha niye mi geldim. sana vermiş olduğum bir söz vardı onu tutmaya geldim, bu fotoğraf albümü ve bu defteri sana vermek için geldim. gidicem, yine gidicem. bana değer ve güven veren insanların yanına gidicem geri. geri gelir miyim bir daha? bilmem belki gelirim eylül. sen dünyayı ve insanları benim gibi gördüğün zaman, sen seni nasıl gördüğümü bildiğin zaman, sen seni nasıl sevdiğimi anladığın zaman gelirim belki bir gün.. diyerek son sayfayı kapattı ömer
defteri ve fotoğraf albümünü aldım elime.
ömer'in yönlendirmesiyle hiç bi şey diyemeden indim arabadan.
bu gidişi ilki kadar koymamıştı bana.
çünkü giderken bir umut bırakmıştı ardında.
"benim gibi bakabilirsen dünyaya, benim gibi görebilirsen kendini o zaman gelirim bi gün belki" demişti.