olaydan 1 hafta kadar geçti. ben kendimi topladım. akşam saat 7 gibi ayşe aradı. ağlıyordu lan. babası dövmüş annesini. "gel, lütfen gel dedi. bir taksiye atlayıp gittim evlerine. kalbim küt küt atıyordu beyler. şu hayatta en değer verdiğim kişi ağlıyordu çünkü.
çaldım kapılarını, ayşe açtı kapıyı. beyler gözlerim yerinden fırlayacaktı. ayşe'yi de dövmüş bu huur çocuğu. "nerde o şerefsiz" diye bağırdım. gittiğini söyledi.
girdim içeri. annesi perişan. kadının ağzını burnunu dağıtmış kahpenin dölü. annesinin suratındaki kanları temizledik ayşe'yle. benim ellerim hayatımda hiç bu kadar titrememişti. "gideceğiniz bir yer yok mu ?" dedim. ayşe "anneanneme gideceğiz" dedi. ayşe'yle beraber eşyalarını bavula koyup çıktık evden. taksiyle anneannesi gile bıraktım.
arkalarından bakıyordum, eve gireceklerdi. ayşe yanıma gelip sarıldı. "seni seviyorum" dedi. sım sıkı sarılıp "ben de seni seviyorum" dedim.