/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +1
    devam eden günler de elemanlarla tanışma-kaynaşma, işe alışma gibi klagib süreçlerle geçti, ayrıntıya girerek okuyanları boğmak istemiyorum.
    Bazen Erdinç abi geç gelir, bazen de erken çıkardı, böyle zamanlarda Emre patron konumundaydı, her şeyle o ilgilenirdi ve Erdinç abiyi bilgilendirirdi.

    Böyle olunca da benden yardımını esirgemeyen Emre ile daha yakın olmaya başlamıştım. Sevdiği bi kız varmış, 3,5 sene sevgili kalmışlar, aynı lisedelermiş, sonra kız üni kazanmış, Emre kazanamamış, bi tanıdığının yardımı ile burda bi işe girmiş yine cafeye, dikiş tutturamamış, memlekete döneceği son gün de burada Erdinç abinin mekanına gelmiş, işe başlayınca burda kalmaya devam etmiş. "ben sözünün eri bi insanım, asla verdiğim sözden dışarı çıkmam, ilk geldiğimde 4 ay kadar komilik yaptım, bi ara işler iyi gitmiyodu, Erdinç abi bizi toplayıp paralarınızı bi kaç gün geciktirebilirim, itirazı olan varsa söylesin dedi, benim gibi 4-5 aydır çalışan tecrübeli 2 eleman vardı, bunlar atladı benim paraya acil ihtiyacım var diye, Erdinç abi onların anında parasını verip işten attı, bana da teşekkür etti. O günden sonra beni garson yaptı, sonra da şef garson oldum. O gittiği zaman benden sorumlu buralar" diye anlattı durdu. Ha, kızla nolmuş diyenleri duyuyor gibiyim, araya mesafe girince kopukluk yaşamışlar, kız da bana hiç ilgi göstermiyosun diye trip atıp duruyormuş(adam çalışıyor amk nasıl ilgi göstersin) Emre de hafta sonu atlar gelirim, yüz yüze konuşuruz falan demiş, o gece boyunca kavga etmişler, en sonunda Emre patlamış kıza, ayrılmışlar. Ne Emre yazmış, ne kız..

    Tabii şu da var, kız Emre'den 1 hafta sonra 3,5 senelik ilişkiyi silip başka biri ile çıkmaya başlamış.. neyse.

    işe başlayalı 10-15 gün olmuş, ben düzeni oturtmuştum.. Emre'nin de desteğini almış, arkadaşlığını sevmiştim. Yine bi gün Erdinç abi ortalıkta yoktu, ben de kasada hesap alıyordum. Bi adam gelip Erdinç abiyi sordu, henüz gelmedi dedim, ne zaman gelir diye sorgularken Emre girdi araya, sonra onlar konuşmaya devam etti ben de mutfağa gittim. Aslında Erdinç abi beni kasada görse bi şey demezdi zaten iyice alışmıştı o da bana, benim işe alıştığım kadar.. Her neyse, yine o gün hesap alırken gözüme mekanın önünde duran bi kız ilişti. Daha önce görmemiştim. Mekanın içine doğru yürüdüğünü gördüğüm zaman kalbim hızlanmaya başlamıştı.. Teninin rengini ayın ışığından, saçlarını da güneşten çaldığına dair bahse girerdim beyler. Gözlerini kırpıştırırken bayılcak gibiydi, öyle narin.. ince kaşlarını açık pembe dudakları, minik burnu ve sivri yüz hatları tamamlıyordu. Boyu da, 1.65 civarı falan, şirin bi şey.

    Göz göze gelmemize fırsat vermeden önlüğü bırakıp fırladım kasadan, bi müşteriymiş gibi onun geleceği yöne doğru hareket ettim, çarpışsak mı yoksa karşısına mı çıksam falan diye düşünürken o yanındaki masaya çarpar gibi olup sendeledi ve ben de fırsattan istifade lafa atıldım..
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster