Edebiyatı sevdiğimden olacak güzel yazı yazmaya çok Önem veriyordum. Hatta Sınıfta hep dalga geçerdi arkadaşlar kız gibi yazıyorsun diye. Biraz kendi çabalarımla biraz da bir tane hocamın yardımıyla kaligrafi öğrenmiştim. Nesibeye adını ve soyadını güzel bir şekilde yazacaktım. Önceden de bunu yaptıgım için evimde papirüs kağıdı vardı. Onun üzerine özenle adını ve soyadını yazdım. Güzel olmuştu gerçekten. Yarin saat 7 de bir kafede kutlayacaktık dogum Gününü Nesibeninin. Okulda nesibe biraz ağzımı aramıştı ne hazırladım diye ben ise aksama görürsün inşallah beğenirsin dedim. Sen yaptıysan mutlaka Güzeldir dedi. Nesibe ile kendimi yakınlaşıyor gibi hissediyordum. Bunu gerçekten istiyor muydum bilmiyordum bu Yüzden Çıkışta Yusuf amcalara gitmeye karar verdim onlarla konuşacaktım mevzuyu. Kendimi tatmin edecektim bir bakıma. Çıkışta ilk is olarak bir çerçeve aldım Yazdığım şeyi cerceveletmek için. Onu eve bırakıp Yusuf amcalara gittim. Kapıyı Ebrarin annesi açtı beni görünce şaşırmıştı ama mutlu da olmuştu. Hoşgeldin oğlum buyur gel içeri dedi Hoşbulduk dedik ve girdim içeri. Biraz hal hatır muhabbetinden sonra buraya sizinle bir şey konuşmaya geldim mümkünse Yusuf amcayı da çağırır misin o da gelse dedim olur oğlum tabi dedi ve aradı Yusuf amcayı. 5 dakika geçmeden Yusuf amca da gelmişti. Onunla da biraz muhabbet ettim ve konuya girdim. Yusuf amca kızınızın Vefatının üzerinden neredeyse 2 yıl geçti ve ben bu süre zarfı içerisinde doğru dürüst hiçbir kızla konuşmadım daha doğrusu konuşamadım. Bunu yaparsam ebrara vefasızlık ve Saygısızlık olacağını düşünüyordum. Sınıfımıza yeni bir kız geldi Nesibe. Onunla konuşmaya başladım neden o bilmiyorum ama iyi biri kendisi. Sizce bu kızla konuşmam ebrara Saygısızlık mi sizce dedim. Yusuf amca sen çok düşünceli birisin Meczup dedi bana ve devam etti bak oğlum Ebrarla sen birbirinizi çok sevdiniz ama o artık yok. O senin mutlu olmanı isterdi o Yüzden bu yaptığında bir sakınca yok aksine Ebrar seni mutlu olduğunu görürse oralarda daha çok sevinir dedi. Gerçekten öyle mi Yusuf amca dedim annesi evet oğlum Ebrar artık yok diye kendi hayatinı da yok sayma seninde mutlu olmaya hakkın var hem sen bizim oğlumuz sayılırsın sen mutlu olursan bizde mutlu oluruz dedi. Çok teşekkür ederim gerçekten içimi ferahlattiniz dedim ne demek oğlum sen yeter ki mutlu ol dediler. Biraz daha muhabbet ettik ve ben izin isteyip eve gittim. Eve gidince anneme nereye gideceğimi söyledim mutlu olmuştu o da eğleneceğimi duyunca. Tabi oğlum git eğlenmene bak sen dedi. Odama gittim. Çerçevenin içine Yazdığım kağıdı koydum ve bir hediye paketi gibi hazırladım. Guzel bir poşete koydum Çanta Tarzı olanlardan. Gitmeden önce Ebrarin fotoğrafına baktım sen benim ilk askimsin ve hep öyle kalacaksın seni hiçbir zaman unutamayacağım dedim ve Kapıdan çıkarken Ebrarin verdigi parfümü sıktım ve dogum gününün olacağı yere doğru yola çıktım.