Merhaba ben Nesibe dedi bende merhaba bende Meczup dedim. Biraz kendinden bahsetti babam öğretmen buraya tayini çıktı beni de bu okula yazdırdılar diyordu bende hayırlı olsun dedim. Çok konuşmuyordum o malum günden sonra kızlarla konuşamaz olmuştum. ihanet sayıyordum resmen kızlarla konuşmayı kendime. Nesibe uzun bir aradan sonra uzun uzun Konuştuğum tek kisi olacaktı. Kendisi gerçekten çok iyi biriydi. Dersleri de iyiydi. Ben Yanımda oturduğumdan ve de daha yeni gelmiş Olduğu için çok Arkadaşı olmadıgından benimle konuşuyordu hep. Bense hep kısa cevaplar veriyordum. Bir iki gün böyle geçti ben yine kısa cevaplar veriyordum Nesibe sen beni sevmedin herhalde. Biliyorum çok konuşuyorum ama eğer beni istemiyorsan başka yere geçebilirim dedi bense bir şey diyemedim haklıydı kız benim durumumu da bilmiyordu zaten. Özür dilerim Haklısın bundan sonra daha dikkat ederim dedim yok gerek yok istemiyorsan Konuşmak zorunda değilsin dedi göz göre göre trip yiyordum tamam kalkabilirsin o zaman yanımdan dedim bana baktı kendini çok bilmiş dedi ve Mahmut'un yanına gitti oturdu. Mahmut ise deli dolu bir çocuktu. Hani her sınıfın bir haylazı olur ya bizimkisi ise Mahmuttu. Nesibe çok dayanamazdı Mahmut'un yanında oturmaya biliyordum ama bende kıza git demiştim ayıp etmiştim ama ihanet sayıyordum kendime bir kızla Konuşmayı. 1 hafta böyle geçti Nesibe dayanamıyordu Mahmut'un yanında belli oluyordu ama gururundan benim Yanıma da tekrardan gelemiyordu. Bir teneffüs yanına gittim şaşırmıştı buyur dedi buradan çok memnun değilsin belli oluyor istersen benim Yanıma geçebilirsin onu da istemiyorsan ben buraya geçerim sen orada tek oturabilirsin dedim. Beklemiyordu herhalde böyle bir teklifi şaşırdı bilmiyorum olabilir dedi neye olabilir dedim yanına gelebilirim çok konuşmam bu sefer ama sende kaba olma lütfen dedi Haklısın özür dilerim dedim ve sonraki ders Yanıma oturdu. Ara ara konuşuyordu benimle bu sefer daha dikkatli oluyordum cevaplarımda ama yine de soğuk davranıyordum bunu farkediyordu ama eskisinden daha iyi Olduğum için çok bir şey demiyordu. Bir sonraki ders bana sen niye bana karşı daha doğrusu kızlara karşı böyle soğuksun yoksa kız arkadaşından mi ayrildin yoksa kız arkadaşınla bir sıkıntın mi var dedi. O böyle diyince ben hiçbir şey diyemedim istemsiz bir şekilde Gözümden yas geldi Kafamı sıraya koyup saklamaya çalıştım ama yapamadım görmüştü gözümdeki yası seni kıracak bir şey mi söyledim özür dilerim dedi ben yine bir şey söylemedim. Butun günü Kafamı sıraya koyarak geçirdim içten içe ağlıyordum. Sevdiceğimi getirmişti bu soru aklıma. Gerçi aklımdan hiç çıkmıyordu... Nesibe o günün çıkışında Yanıma geldi seninle biraz konuşabilir miyiz dedi.
Burada misiniz arkadaşlar yoksa kendi kendime mi yazıyorum ?