Asansöre düğmesine bastık gelmesini bekliyoruz. Kenan bana"neden burayı terk etmiyoruz, bırakalım cesetler burada kalsın?"ben de ona"daha önce de söylemiştim buradan gidersek cesetleri bulurlar sonra da bizi.."diye cevap verdim. Bindik asansöre en alt kata ineceğiz. Asansör aniden durdu, iki kişi içeride kaldık. Bağırmaya başladık ama nafile sesimizi kimse durmuyordu. Elektrikler de kesilmişti.Bu kadar aksilik neden gelip bizi bulur hala anlamış değilim.Çaresizce düşünmeye başladık. Yardım da çağıramıyoruz ne yapabilirdik ki.Kenan"buradan kurtulmamızın tek yolu asansörden çıkmak" dedi.Ben de "yapma ya ciddi olamazsın"dedim. Kenan da"ya bırak şimdi gırgırı.Bak asansörün üstündeki kapağı açarsak merdivenlerden tırmanıp kaçabiliriz."dedi. Başka çaremiz yoktu. Asansörün üstündeki kapağı zar zor açmayı başarabildik.ilk Kenan çıkmaya başladı, hemen arkasında da ben vardım. Kenan bana"kıçıma bakmıyorsun değil mi lanet olası adamım"dedi.Ben de ona"senin taklu kıçına neden bakayım Kenan"dedim. Tırmanmaya devam ettik.En sonunda bir çıkış kapısı bulduk tam sona gelmiştik ki Kenan birden dengesini kaybetti ve aşağıya sarktı.Tam arkamdan düşecekken bir elimle merdivenleri bir elimle de Kenan'ı yakaladım."merak etme sıkıca tutuyorum sen sadece benim altımdaki merdiven demirlerine tutunmaya bak!"dedim. Kenan da "tamam beni kendine çek hadi"dedi. Sıkıca onu son bir güçle çekmeyi başardım ve dışarıya çıktık. Kenan "bundan sonra gibsen asansöre falan binmem"dedi.Ben de"aynen, personellerin olduğu kata merdivenle inelim bir de içeri girmek için personel kartı isteyebilirler bunu nasıl yağacağız bilmiyorum ama birilerinden kartı temin etmeliyiz"dedim. Merdivenlerden aşağı inmeye başladık.