ulan ilkokulda hocadan yediğim dayakları Allah bilir varoş mahalle çocuğuyduk ister istemez ağzımızdan küfür cikiyodu bu bizim huur hocada istanbuldam gelmisti (bu arada memleket erzurum) her agzimdan yanlislikla cikan kelimeden sonra linc edecek derecede döverdi beni o zamanlar okulu severdim aslinda ozellikle ilk okumayi öğrendiğim zamanı hatirliyorum bgaira bagira nasrettin hocani fikralarini okur mutlu olurdum bu huur asortik bir faiseydi surekli varos agzimizdan dolayı döverdi okuldan soğudum sonra hersabah okula gitmez oldum sokaklara cikar taso bilye oynardim tabi sonra o sokaklarda buyudukce farkli ortamlarada girmeye başladım bide eve gidip ailemden dayak yerdim okula gitmedim diye simdi düşünüyorum da hayatimin en güzel olması gereken o yıllar cehennem. gibi geçmişti şimdi okulu nasıl sevdire bilirsiniz bana ve benim gibi binlerce insana ha biz büyüdük artik ama eger bu böyle devam ederse ilerdeki cocuklarda ayni seyi yasayacak zulum ve zorbalıkla abat olunmaz arkdslar bunu ogrenmeli ve ogretmeliyiz o yediğim dayaklar beni okula yonlendirmeyi birak okuldan nefret ettirdi vay mk dunyanin cocuklugumu zehir ettiler ramazan olmasa icerdim simdi :/