*
-vur bi daha, al hırsını. dedi
güldüm.
acı acı güldüm beyler.
-değmezsin. dedim
-söyle, dök içini, dök ki daha rahat dinle beni. dedi
-dinliyecek bi şey yok eylül, ben yokum artık. dedim kapıya doğru dönüp.
tuttu kolumdan, ondan bekleyemeyeceğim kadar kuvvetli tuttu beni.
kurtulmam için fırlatıp atmam gerekirdi onu.
buna gücüm yeter ama yüreğim yetmezdi.
daha fazla yakamazdım canını o tokadın bile pişmanlığını hala yaşarken.
-anlatacaklarım bitsin, yine git, ama bırak şimdi de ben konuşayım. dedi
hiç bi şey demeden durdum öylece.
anlatmasını bekliyordum.
yaşananların hiç bir açıklaması olmayacağını bile bile "yalvardım içimden"
kandırılmak için yalvardım,
bana inanabileceğim bir sebep sunması için yalvardım allaha.
-önce bitir şu defteri. dedi eylül defteri tekrar bana uzatıp.
-ben o defteri kapattım eylül. dedim
-son sayfayı oku sadece. dedi
-o kadar güçlü değilim. dedim
-ben güçlüyüm, senden öğrendim. dedi ve defterin son sayfasını açtı.
ağlaya ağlaya okumaya başladı,
-uzun sürdü ama bitti,
artık kocaman bir yürek vardı hayatımda,
o seni unutmak için hayatıma aldığım adam kocaman bir hayat olmuştu bana,
içinde kocaman umudu olan bir hayat hem de.
hayatımın en güzel günlerini geçirdim o sahilde ömer'le.
içimde sana karşı hiç bi şey kalmadı artık emre,
sadece korkularım vardı içimde,
izmir'de karşılaştığımız zaman neler hissedeceğimi bilemiyordum sadece,
defalarca senden vazgeçmiş,
her seferinde seni görünce tekrar alevlenmişti içimdeki yangın.
ama artık ömer'e aşıktım,
seviyordum onu,
çok seviyordum hem de ama yine de korktum işte,
seni görünce ne hissedeceğimi bilememekten korktum,
nefret mi? heyecan mı? mutluluk mu?
ömer'i kaybetmeyi göze alamazdım artık.
aptallık etmekten korktum.
onu kaybetmekten korktum.
işte o yüzden her seferinde söz istedim ondan,
olayın aslını anlatamadım ama
"ne olursa olsun beni bırakma ömer" dedim ona
söz verdi o da bana.
o söz verdi mi tutardı.
ömer sözü diye bi şey vardı.
ben çok sevdim bu adamı, ömrümü ömrüne katacak kadar çok sevdim hem de.
en zor anında yanımda olan, bir sarılışıyla bana güç veren ömer'i çok sevdim.
ama hayat ne garip di mi?
sana aslında elveda ederken bi şekilde de sana geliyorum gibi sanki.
o okulu kalan 2 yılda bitireceğime ve bir an önce ömer'ime döneceğime söz veriyorum.
geri döneceğim ömer, gittiğim gibi döneceğim hem de,
sana ömer sözü veriyorum... . diyerek bitirdi okumayı.