artık 6 kişi kalmıştık: asu, elif, dila, ben, arif ve hamit.

aradan biraz zaman geçti. yemek masasında oturup naapıcağımızı konuşurken bir gürültüyle irkildik. sanki birisi duvarı yumrukluyormuş gibi durmadan devam eden yüksek bir sesti.

herkes birden kalkıp sesin geldiği yöne doğru yöneldi. elife sen asuyla ilgilen. dedim. geri kalan 4 kişi sesin olduğu yere gittik.

ses bir kapıdan geliyordu. mahzenin olduğu taraf değil, daha önce araştırdığımız odalardan birinde kilitli olan bir kapıdan.

kimsin sen? diye bağırdı arif.

bir cevap gelmedi ama kapıdan aynı ses gelmeye devam ediyordu. kapıyı açmayı denedim ama kapı kilitliydi.

sonra kapının üstünde asılı olan bez parçasını farkettik. burayı daha önce araştırmıştık ve onun daha önce orda olmadığına yemin edebilirim.

içini açtık. içinde bir anahtar vardı. anahtarı kapıda denedik. kapı açıldı.

önümüzde elleri, ayakları, ağzı bağlı bir kız vardı.

buse.