hayatımızın kırılma noktası 3. sınıfa denk gelmişti. aileler sevgili olduğumuzu biliyordu birbirinden habersiz. sevgilim beni ben sevgilimi anlatmıştım. olumsuz bir bakış yoktu. birbirimizle ilerisi için evlenmeyi de kararlaştırmıştık. sadece zamanını bekliyorduk. ama tüm bu rahatlığa rağmen asla korunmasız ilişkiye girmemiştik. korunmasız sevişmememize rağmen doğum günümde sevgilim normal bir hediye almak yerine hediye paketine garip bir şey koymuştu. paketi açtığımda koca paketten ufacık bir şey çıkmıştı. ne olduğunu anlamasam da bozuntuya vermeyerek teşekkür etmiştim. sözde bozuntuya vermedim sanırken cehaletimden sevgilim kahkahayı basmıştı. "anlamadın dimi salak" deyişi gün gibi aklımda. utanmıştım. ne olduğunu sormuştum. "gülerek hamileyim küçük aptal" demişti. şaka sanmıştım. ne diyeceğimi bilememiştim. sonra garip duygularla içimi bir korku kaplamıştı. baba olma duygusunu bir an hissetmiştim. kendimi daha büyük hissediyordum ama bir yandan da daha aciz. çünkü baba parası olmadan hiçtim. üstelik ailelere bunu nasıl açıklayacaktık.