mermi alp'in kafatasını delip geçti. alp'in beyin parçaları etrafa savruldu. arka tarafındaki duvar kan ve beyin parçalarıyla doldu. mermi kafatasının ön taraftan girip arka taraftan çıktı ve duvarda bir iz bıraktı.

yiğit hamit'in yakasına yapıştı.

ne yaptığını sanıyorsun sen huur çocuğu? bir yumruk daha attı. ''alp'in son sözünü söylemesine bile izin vermedin. kelime i şehadet getirmek isterdi belki. yukarıdan sizi bağladıkları ipleri getirin. bu adam gerçekten kötü biri.

hamit:acı çekmesini istemedim.''

yukarıdan ipi getirdim. çıkarken elifle asuyu gördüm. silah sesini duymuşlardı ve korkuyorlardı. asunun kulağını kapamıştı elif. asu ağlıyor, elif ise küçük kıza güçlü görünmek için ağlamamaya çalışıyor ama gözleri dolmuştu. elif'in kulağına eğilip hamit alpi vurdu. dedim.

hamit'in elini ayağını bir sandalyeye bağladık. yiğit beni bununla yalnız bırakın. onu zorla konuşturacağım.

asunun gözlerini kapadık. erkekler alpin cesetini topraklı odaya zütürdü. oradaki kürekle cesedi gömdük. arkasından çok ağladım. burada tanışmama rağmen çok iyi tanımıştım onu.

aradan bir gün kadar olaysız geçti. bir gün boyunca konuşturmaya çalışmıştı hamit'i ama hiçbişey söylemiyordu. hamite işkence yapıyordu konuşturmak için. hamit işkenceden bitkin gözüküyordu. o odaya yiğit dışında kimse girmiyordu. yemeğini veriyorduk sadece.

asuya hamit niye kötü biri dediğimizde ise cevap alamıyorduk. korkuyordu.

bir günün sonunda yiğit artık çıldırmıştı. konuşmazsan yemin ederim kafana sıkarım son mermiyi diye silahı kafasına dayadı hamitin. sesi duyup odaya girdim. yiğitin gözü dönmüştü.

engellemeye çalıştım. yiğit bana sen karışma dedi. ya anlatırsın ya da kafana sıkarım. bu son uyarım.

hamit: tamam. anlatıcağım. yeter. sonra bana baktı ve dedi ki: ama emre dışarı çıksın. yalnız konuşalım.