adam esmer uzun boyluydu. saçları 3 numaraydı. 20-25 yaşlarındaydı. benden büyüktü. bizi kaçıran kişi bu muydu acaba?

alp: sen kimsin?

adam: ben yiğit. sanırım siz de kaçırıldınız.

ben: evet.

yiğit: aşağı katta 2 kız var. yaklaşık 5 gündür aşağıdayız. bize katılın.

ben: be-beş gündür mü?

alp: yemek nerden buluyorsunuz?

yiğit: aşağıda birçok oda var. odalardan birinde bir ay yetecek kadar yemek var. çoğunluğu uzun süre bozulmayan yemekler. ama taze yemekler de var. ayrıca tuvalet ve duş da var. buraya gelmemi hoparlör aracılığıyla söyledi. sizi almamı ve aşağı getirmemi sonra da talimatları beklememi söyledi.

ellerimizi ve ayaklarımızı çözdü. onla gitmekten başka çaremiz yoktu. balyoz darbesiyle açtığı delikten aşağı indik. merdivenler bembeyazdı. parlıyorlardı, yeni temizlenmiş gibiydiler.

aşağıdaki odalardan geçerken sanki kendimi bir sarayda gibi hissettim. odalar çok büyük ve hazırlanmış gibiydiler. hepsinde kamera, hoparlör ve ekran vardı. en son odaya girdiğimizde iki tane kız gördük. önlerinde upuzun bir yemek masası vardı. yemek masasının üstünde 10 tane tabak diziliydi. 10 kişiydik belki de burada.

kızların gözleri ağlamaktan şişmiş gibiydi. bizi görünce korkulu gözlerle bize baktılar. yiğit: korkmayın kızlar, onlar da bizim gibi kaçırılmışlar.

kızlardan biri esmer uzun saçlıydı. çok güzel bi kızdı. gülmüyorken bile gamzeleri vardı. adı elifmiş. diğer kız ise kahverengi saçlıydı. onun da adı dila'ymış.

bunlara güvenebiliceğimizi nerden biliyorsun? dedi yiğite.

yiğit: elleri ayakları bağlıydı. bizden farkları yok.