iğne adada kınay dediğimiz bir yer var gittik oraya tufanı denize soktuk ama çok korkuyorum yanından ayrılamıyorum birşey olacak diye tufan çok mutluydu. bendede görme engelli birinin hayalini gerçekleştirmenin gururu vardı. tufan birden abi ben alıştım sen rahat rahat yüze dedi olmaz kardeşim bana emanetsin eray gelince bende açılırım dedim. ısrar etti abi benim yüzümden tatilini mahvetme falan merak etme bana birşey olmaz dedi. kırılmasın diye tamam dedim ama çok uzaklaşmadan durdum onu izliyorum iskeleye tutunmuş denizin altına bakıyordu. ulan göremeyen biri neden dikkatlice bakarki dedim içimden.
1-2 saatlik deniz muhabbetinden sonra eve dönüyorduk.
deniz beni yormuştu biraz kestireyim dedim rüyamda tufanın iskeleye tutunup denize baktığı anı gördüm ama sadece o anı başka birşey olmuyordu . birden uyandım tufanla eraya bakınırken tufanın tek başına balkonda oturduğunu gördüm yanına gidiyordum ki kendi kendine birşeyler konuşuyordu. yaklaştıkça biraz daha anlaşılır hale geliyordu konuşmaları. saçma sapan şeyler söylüyordu . kurduğu cümleler ilkokul seviyesindeydi.
birden bağırdım tufan napıyorsun diye. arkasına bir dönüşü ve bana bir bakışı var ulan sanki görüyor beni ve gözleriyle küfür ediyor gibiydi. tufandan git gide tırsmaya başlamıştım.
gece olunca eraya olanları anlattım saçmalama falan filan deyip geçiştirdi.
bütün gece tufanı izledim ilginç birşey yapar diye sabah ezanı okunurken kalktı. dolabı açıp kıyafet aldı giyindi. tam sen benimle taş taşmı geçiyorsun diye ama izlemeye devam ettim bastonu olmadan merdivenlerden iniyordu. yalan yok peşinden gitmeye cesaret edemedim ama gitmeliydim erayı uyandırdım. birlikte aşağıya indik kapı açılmıştı tufan kapının önündeki arabanın önüne geçmiş resmen biriyle konuşuyor mimikleri el hareketleri falan ben artık iyice işkillendim bu bin kurusu görüyorda bizimi gibiyor dedim.
eray gitti yanına tufan sen napıyosun nasıl geldin buraya kiminle konuşuyorsun tarzı sorular soruyor ama tufan duymuyor sanki hiç bir tepki vermeden karşısındaki varlıkla muhabbeti sürdürüyor.