sinsi zütverenlikten çıkmamım tek sebebi bugünün son partıdır. arkadaş tavsiyesiyle geldiğim bu yere ilk ve son entrymi girmemim sebebi bugünün son partıdır, hatta son cümleleridir. bu hayatta herkesin kendine göre derdi kendine göre güneşli günleri yahut kendine göre ümitleri var. benim ümidim var fakat şimdilik. hayat insana her zdıban hak ettiğini vermez. buraya yazan herkesi kardeşim belledim. kimseyi tanımdıbdıba rağmen tek lafınıza işimi gücümü bırakıp gelirim. sırf sizin ümitleriniz güneşli günlere dönsün diye.
bunu neden yazdığıma gelirsek ömer abiye kızgınlığım. çünkü ne olursa olsun, ne kadar severse sevsin güvenin boşa çıkarılması var burada ve sadece 'neden?' sorusunu sormasını isterdim. sadece bunu ve bunu burada tek isteyen ben değilimdir inşallah. uzun oldu ama kusura bakmayın.
hepinizi çok sevdim lan. valla bak * hep birlikte güneşli günlere