Anlaşılan.. Ben askerdeyken "hastaneye gittim akşama kadar hastanedeydim" dediğinde de aynı tarz takları yemişti Burcu..

Belki bunlar sadece bildiklerimiz, kimbilir bilmediğimiz neler vardı..
Benim yerimde bin, serseri, hayatı gibine takmayan başka biri olsaydı şimdiye yüzlerce kez gibmişti Burcuyu.
Ben sadece sevdim. Sahiplendim.. Korudum, kolladım.. Herşeyimden fedakarlık ettim. O durumumda o kadar maddi zorluk çektim..
Herşeyi göze aldım. Kılına zarar gelsin istemedim. Onun bir damla gözyaşı için heryeri ateşe verecek kadar sevdim onu.. Ama sonucunda seven gibilirmiş bunu öğrendim.

Hayat herşeye rağmen devam etti.. Bazen hayatımın sona ermesini istediğim zamanlar oldu.. Böyle zamanlarda da en yakın arkadaşlarım yetişti hep imdadıma..
Onların sayesinde kurtuldum bu zorluklardan..

Artık hiç bir şey umrumda değildi.. Bana göre büyük dertler çektim.

Ayrıldığımı bütün yakınlarım öğrendi.
Teyzem böyle olacağını ben başından beri biliyordum dedi.. Teyzem başından beri Burcuya uzak durmuştu.. Sezmişti belkide yüzünden içindeki sinsiliği, kurnazlığı..

Her günümüz aynıydı.. Hep arkadaşlarla birlikteydik..

Buz gibi su, rakı, mangalda et, eğlence, muhabbet..

Ama her zaman içimde burukluk vardı.. Bir üzüntü, bir kayboluş.. Ufak bir yalnızlık.. Bunu arkadaşlarım hep hissediyordu..

Aradan bir kaç ay geçti..

Arkadaşım Melih güzel bir işte çalışıyordu.. Zevkli bir işti. Beni yanına aldırdı. Birlikte çalışmaya başladık.. il il geziyorduk altımızda şirket arabasıyla.. Okullara, Üniversitelere, AVM lere gösteri sunmaya gidiyorduk. Planetaryum gösterisi..
Hep ikimiz çalışıyorduk.. Patronumuz fazlasıyla cömertti.. gittiğimiz yerlerde güzel otellerde kalıyorduk..