*
alzaymır necati,
o da aynı şekilde devam etti hayatına.
artık iyice yaşlanmıştı.
söz verdiğim gibi artık onu huzurevinden de ben alıyordum karısını görmey diye eve giderken.
o da arada unutsa da çok seviyordu beni.
ben dairelerin kiralını toplamaya devam ettim güler'le anlaştığımız gibi.
her ay kuruşuna dokunmadan yatırdım parayı necati amcanın hesabına.
her gün telefonda konuşuyorduk eylül'le.
günler günleri kovaladı onsuz.
ekim geçti, kasım geçti, aralık bitti ve ertesi gün yılbaşı gecesiydi.
telefonda konuşuyorduk eylül'le her akşam olduğu gibi.
kısa sürüyordu konuşmalarımız artık ama konuşuyorduk neticede.
-yarın napıcaksın. dedi eylül.
-yılbaşı için mi. dedim
-evet. dedi
-ben o saatte çoktan uyumuş olurum. dedim
-hımm anladım. dedi
"sen napıcaksın?" dememi bekliyor gibiydi.
istediğini yaptım.
-sen napıcaksın? dedim.
-arkadaşlar çok ısrar ediyor dışarı çıkmak için. dedi çekinerek.
-onlar ısrar etmese çıkmayacaksın yani. dedim
-ne biliyim işte. dedi
-çık sen de. dedim istemeye istemeye de olsa.
-sonra laf etmek yok ama. dedi
-pazarlık yapma benle eylül, edebinle git edebinle gel, içme dışarda, çok geç kalma, evine dön yeter. dedim
-öff tamam be tamam. diyerek tatlı sert çıkıştı bana.
ama ne olursa olsun ben uyarılarımı yaptığım için içim rahattı.
telefonu kapatır kapatmız uyudum.
ertesi gün işe güce kaldığım yerden devam ettim,
sabah gamze ve emrah'la görüştüm.
akşam yılbaşına bi cafede gireceklerdi beraber,
yılbaşı partisi adı altında alkolsüz bir organizasyon vardı, oraya katılacaklardı.
emrah sevmez böyle şeyleri ama gamze istiyor diye gidiyordu,
belliydi.
bana da çok ısrar ettiler ama ben kırmadan geri çevirdim onları.
-ee madem bizle geçirmiyorsun, gitsene eylül'ün yanına, yalnız bırakmasana kızı. dedi gamze
içten içe düşündüğüm izmir'e gitme fikri gamze'nin de önerisiyle hayata geçmişti.
akşam 6 gibi duraktan çıktım ve doğru izmir'e doğru sürdüm arabayı.
eylül'ün haberi yoktu, süpriz yapacaktım kendi çapımda.
izmir'e girdiğimde saat 12'ye geliyordu.
mesaj attım eylül'e.
"nerdesin" dedim
"mekana geldik canım, arkadaşlarlayız, sen ne yaptın" dedi
"uyucam ben de, mutlu yıllar şimdiden, bu arada nereydi mekan" dedim
"mutlu yıllar bitanem" dedi
sonra bir mesaj daha geldi.
mekanın ismi yazıyordu.
sora sora bağdat bulunur misali buldum eylül'ün gittiği mekanı.
zor da olsa park ettim arabayı.
indim arabadan ve elimi kolumu sallayarak içeri girmeye çalıştım.
kapıdaki eleman "hop bilader" gibi bi hareket yaptı beni durdurup.