tamam zaten yakındık fakat normalde mert bacağıma orama burama dokunmaya cesaret edemezdi. ilişkiye girdikten sonra hiç çekinmeden dokunabiliyordu her yerime. bu iyiye işaretmiydi kötüye işaretmiydi ilerki günlerde görecektik. çünkü artık benden alabileceği bir şey yoktu ki eğer gerçekten beni seviyorsa ilerki günlerde görecektik.

yurda gittiğimde cemileyle bu durumu uzun uzadıya konuştuk. mertle birlikte olduğumu falan anlattım. biraz kızsada bana çok fazla üstüme gelmedi. sadece "umarım pişman olmazsın." diyebildi. bende öyle istiyordum. umarım pişman olmam. çünkü hayatta yanlış yaptığın zaman üzülürsün. fakat yapmadığın şeyin daha faydalı ve senin için daha iyi olabileceğini gördüğün zaman daha çok üzülürsün. gerçi kader denen şeyin önüne de kimse geçemiyor.

aradan 3-4 gün geçti. bu geçen süre zarfında ben daha sinirli bir insan olmaya başlamıştım. hatta okula falanda gitmek istemiyordum. cemileyi bile olur olmadık terslemeye başladım. saçma sebeplerden merte trip atmaya başladım. yine pgibolojim bozulmaya başlamıştı. yine başa mı dönüyorduk ?