*
eylül'ün babasının manyak olmasına mı yanayım,
eylül'ün emre ile birlikte olmasını istemesine mi,
söylediklerinin bir gün gerçek olabilme ihtimaline mi.
düşünceler arasında sürdüm arabayı izmit'e.
"madem dövmicektin niye bu kadar uzağa getirdin o zaman amk" diye sövdüm kendi kendime.
yaşananları eylül'e anlatmalı mıydım,
anlatmamalı mıydım onu düşünüyordum şimdi.
saklamak pek mantıklı değildi,
ama öbür türlü kızın kafasını bulandırmak da hoş değildi,
henüz tam karar vermememiştim ama saklamaya pek yoktu niyetim.
derken düşünceler arasında döndüm durağa.
çok şükür görebilmiştim sevdiceğimi sokağa girdiğimce camda.
o moral bozukluğuma rağmen gülüşü güller açtırmıştı eylül'ün.
çaktırmadan öpücük attım uzaktan ama sonra dayanamadım.
yukarı, yanına çıkmaya karar verdim.
çalıştığım saatlerde öğle yemeği dışında pek yukarı çıkmadığım için şaşırmıştı eylül.
-hayırdır? dedi yüzündeki gülümsemeyle kapıdan.
ben gülsem de canım sıkkındı, anlamıştı hemen o da.
geçtim içeri.
-noldu. dedi
-yok bi şey. dedim
anlatacaktım anlatmasına ama aklımı gibeydim ki kız gibi naza çektim kendimi.
başıma gelecekleri bilemedim amk, ne biliyim.
-ya çatlatmasana adamı. dedi
-yok bi şey. dedim yine.
bi kez daha sorduğunda söyleyecektim,
ama sormadı.
-o zaman önce ben senin keyfini yerine getireyim biraz. dedi
-ne oldu. dedim
-babam aradı bugün, görüşmek istiyor, sanırım barışıcaz ömer. dedi sevinçle.
bu haberi mutlu olarak vermese yine yumurtlardım bugün yaşadıklarımı ama eylül babasıyla konuşacağı için gerçekten de mutlu görünüyordu.
yaptığı her şeyi onu mutlu etmek için yapan ben bu mutluluğa engel olamazdım.
-hadi ya, ne zaman. dedim yalandan sevinçle.
-akşam buluşucaz bi yerde işte. dedi
-bu numaran var mıymış ki babanda. dedim
-ee ali'den almıştır canım. dedi
-doğru ya. dedim düşünemeyerek.
-ee hadi sende sıra, anlat bakalım. dedi
bi şey uydurmam lazımdı.
-motordan ses geliyor, kayış değişicek, boşa masraf şimdi, ona canım sıkıldı. dedim
-aman be ömer, ben de bi şey oldu sandım. dedi hiç giblemeyerek.
ama öyle böyle derken toparlamıştım durumu.
sohbet muhabbet derken karnım acıktığı için ekmek arası bi şeyler yaptı eylül ve hızlı hızlı yedikten sonra akşam tekrar haberleşmek üzere sözleşip indim aşağıya.
şimdilik düşünmeye ara verip işe güce konsantre olmalıydım.
iş güç derken akşam oldu.
eylül aradı beni.
-efendim. dedim
-canım ben çıkıyorum, beni bırakabilecek misin. dedi
-bırakırım tabi canım, aşağıdayım, in hadi. dedim
zaten hazırmış ki 1 dk sonra indi aşağıya eylül.
hanım hanımcık giyinmişti.