birgün eski bir kız arkadaşımla kahvaltıya ikeaya gittik. yedik içtik döndün yolda starbucks gördük hiç girmedim dedim gireyim. tabi o zamanlar kafe ortamı nasıl fiyatlar ne aralıkta bilmiyorum bir kahve en fazla ne kadar pahalı olabilirki kafasındayım..

girdik cebimde son 20 lira var dedim en fazla 10 liradır kahve 2 tane alır içeriz.
işte girdik kız dedi ben benimkini öderim yok falan dedim. adam sordu boyutu ne olsun diye. bilmiyorum bende. şimdi fakir zannetmesin diye dedim büyük boy olsun. bende kahveyi sütsüz şekersiz içerim.
adam bir getirdi 1 litrelik kahve. bildiğin mc donalds bardağı dolu sert acı kahve ne kadar dedim 30 lira dedi. züt gibi kaldım.
bildiğin o utancı başka yerde yaşayamam. sonra kıza döndüm dedim ki şimdi desteğine ihtiyacım olabilir. bide gülümsereyek söylüyorum sıfatımı gibeyim.
çıktık dışarı oturduk gelen geçen bana bakıyor önümde malafat gibi plastik içi simsiyah. içemedim. kızda içemedi. o gün yatmayı beklediğim kızla bir daha yıllarca konuşmadık.

buda böle bir anımdır.