Beyler rez alın .. hepimizin yapması gerekten ibretlik bi hikayemi anlatıcam birazdan

önce @2 nin linkine tıklayın sonra okuyun... Başlıyorum

Ben bir otelde aşçılık öğreniyorum 2-12 çalışıyorum. iftarda patates ve köfte yapmışlar, iftar bitti bulaşıkhaneden bir ablaya yardımcı olmak için yemekhaneye gidip iftardan artanları toplamaya gittik... bi baktım 25-30 tane köfte kalmış öyle yenmemiş . "Bu köfteler ne olucak" dedim .. çöpe atılcak cevabını verdi bende atılmasın diye ben alayım bunları gece yorgun oluyorum evde yerim dedim ve alüminyum folyoya sardım iş çıkışı aldım eve doğru yürüyorken bi baktım karşı yolda bir adam çöp karıştırıyor... bi elimdeki köftelere baktım bi adama baktım, evde karnımı doyurma hayali ile eve giderken orda adamın aç oluşuna gönlüm el vermedi ve yanına gidip bütün paketi adama verdim... adamın bana bir bakışı var anlatamıyorum... o içimi kaplayan hüzün bütün yol boyunca mahvetti beni... hala aynıyım üzgünüm neden bilmiyorum keşke böyle insanlara hep yardım edebilsek bu hale gelmeseler... hala gözlerimi kapadıkça o adamın bana bakışını, yemeği görünce gözlerinin parlamasını görüyorum... eğer 10 dakika geç veya erken çıkmış olsam o adamı orda göremicektim ve hala çöp karıştırıyor olucaktı...