Lise 1veya2 deyim sanirim. Yil 2001-2002. Ankaranin basarili okullarindan birindeyim. Devlet okulu eski anadolu liselerinden. Tiyatro oyunu vardi oyuncu ariyorlar universiteli gencler. Yarismaya katilacaklarmis. Liselilere oynatiyorlar oyunu, kendileri de yonetmen. Neyse ben de katildim oyuna. Hos bes replikleri ezberliyoruz, gayet keyifli. Urkek ve utangac ergeniz simdiki gibi kizlarla asna fisne yok. Uzaktan bakismalar, tenefuste kapi onunde bekleyip derse girmeden kizi son kez gormeler. Kantinde tost sirasinda kizi kesmeler falan. Masum bizimkisi. Neyse ben tiyatroda kizlari gorunce mutlu oldum tabi. Tanimadigim kizlarla tanisip arkadas oluyorum. Bir gun bizim tiyatrocu abi beraber iftarımız var hepinizi bekliyorum dedi. Ben de sevindim. Ertesi gun aksam beraber iftar yapacagiz. Otobusle gittim aydinliktaki yere, bulustuk. Yemegi yedik abi para toplamaya basladi. Adam basi 5 milyon mu ne. Inegol kofte porsiyon yemistik. Benim cepte 2 milyon bir de ego karti var. Kipkirmizi oldum, moralim sifir. Yani ne yapacagimi bilemiyorum. Anlatilmaz bir sekilde uzuldum, mahcup oldum. Babamda da 75 model reno var, toros bile degil, fakiriz anasini satem. Kart basip iftara gitmek bile israf ama yemek nasilsa bedava diye heveslenmiştim. Neyse yanimda siniftan arkadasim vardi, diger millet baska siniflardan. Sinif arkadasima sessizce sende varsa bana da verir misin ben sana yarin getiririm demistim. Bana tip tip bakip paran yoksa yemeseydin, niye geliyorsun demisti. O an yerin dibine gectim. Lan bir adam bi kadar mi ezilir. Parasizligima o an lanet ettim. Dusmeyen bilmez. Kabahat bende dedim. Eve gidip biriktirdigim paralardan çıkarıp hemen o cocugun parasini ayarlamistim ilk is olarak. 13-14 yil gecmis ama acisi hala taze. Allah kimseyi o duruma düşürmesin, kimseyi kimseye muhtac etmesin...