Mesajları görür görmez yerinden fırladı ve bir sokağa daldı. Ben de hızlıca hesabı ödedim, para üstünü bile almadan arkasından fırladım. Aslında hiçbir fikrim yoktu nerde olduğuna dair. Denizlerin evi oturduğumuz kafeye yakındı. Ne zaman kötü hissetse onunla buluşurdu. Hemen dolmuşa binip denizin evine gittim. Gamzenin orda olmadığını, gelcem diyip gelmediğini söyledi. Gözüm döndü iyice, hem ne yapacağımı bilemedim, hem de başına bir şey gelecek diye korktum. ilişkimizin 10. Ayıydı ve çok, çok alışmıştım. Korkuyordum kaybetmekten. Çok bağlanan biriydim ve ilk defa bu kadar ciddi bir ilişkim olmuştu. Gerçek anlamda her şeyiyle ilkimdi. Neyse, oturduğumuz kafenin oraya döndüm ve etrafta deli gibi koşuşturarak onu aradım. Sonunda bir parkta ağlarken buldum. Yalan ve doğru arasında çok gidip geldim ve tek bir yalan 10. Ayımızdan bugünüme kadar olay her olayı etkiledi...