O zamanlar yaşım 22.Askerden teskeremi almışım bi elimde bavul bi elimde poşet gidiyorum otogara yolculuk istanbula. Heyecanlıyım tahmin ettiğiniz gibi binler. Hayalini kuruyorum şimdi gidicem evime annem babam abim ablam özlemle karşılıcaklar beni. Dedem ağırbaşlılığını koruyup naza çekicek kendini yine nede olsa dedem öyle annem gibi atlamaz boynuma. Eniştem yine sırtımı bi abi gibi okşucak nasıl geçti be kulaklık askerliğin dicek. Seviyorum be ailemi özlemimi gidermek istiyorum. Heycanla bindim otobüse.Şansıma cam kenarıydı.O zamanlar böyle telefon Ipod falan yok şöför açtı teyipten Haluk Levent Aşkın Mapushane cama kafamı çarpa çarpa ilerliyoruz erzurumdan istanbula otobüsle o zaman 19 saat falan zor olsada sonunda vardık istanbula.