Tatiliizin sonun geldik eşyalarımızı topladık evimize geri dönüyorduk zaman çok hızlı geçmişti okulların açılmasına 1 ay kalmıştı geri kalan tatilimizi en iyi şekilde değerlendirdik hep birbirimize daha çok ayırarak tatilimizi bitirdik ve okullar açıldı sömestr tatili derken 12. sınıfın sonuna yaklaşmıştık fakat bu geçen süre boyunca her Huriye yi evine bıraktığımda bana sarılıp gözlerime baktığında gözleri doluyordu son 2-3 ay kala herşey çok iyiydi fakat tatil yaklaştıkça Huriye nin gözleri daha çok doluyordu ama bana hiç bir şey dememekte ısrarlıydı bir süre sonra Huriye iyice kötü olmaya başlamıştı, ona birşey olmasından çok korkuyordum fakat hastanede yatarken bana ağlıyarak belli ettiği ama söylemediği şey kalbiymiş doğuştan kalbi delikmiş ve uğruna herşeyi yapabileceğim insana karşı hiçbir şey yapamadan elim kolum bağlı hayattan soğudum... Hayat benden en değer verdiğim şeyi aldı ve ben sadece yaşayan bir hayalet olarak kaldım içimdekileri birine anlatmam gerekti ve içimi ancak bukadar dökebilirdim sizlere söyleyeceğim tek şey sevdikleriniz yanınızda iken kıymetini bilin..
Her gece mezarını ziyerete gitmei ihmal etmiyorum...