Devam ediyorum gençler. Okulun ilk günü bitmişti tam sınıftan çıkacaktım ki Ebrar bana seslendi sana bir şey diyeceğim dedi beni bir merak sardı acaba ne diyecek diye kalbim yerinden çıkacaktı resmen. Gittim yanına buyur Ebrar dedim, yanından kalktığım için bana kızmadın değil mi dedi ben de yok tabiki de kızmadım olur mu öyle şey hem o senin arkadasın dedim ve bana sen çok iyi birisin dedi ve Güldü sonra evlerimize doğru dağıldık. Bir insan o kadar güzel gülemezdi ya resmen eritti beni. Aksam eve gittim annem ilk günün nasıldı okul nasıl felan derken bende her şey çok güzel dedim nasıl güzel Olmasın bir Meleğin arkasında oturuyordum resmen. Günler böyle böyle ilerledi gün geçtikçe ebrarla yakınlaşıyorduk. Sınav zamanı gelmişti ben de zeki biriydim açıkcası bazen Ebrar Yanıma gelir bana anlamadığı yerleri sorardı ben de açıklardim bana hocalar senin gibi anlatsa herkes her şeyi anlar diyordu bende yok canım sen zekisin hemen anlıyorsun dedim birbirimize bakıp güldük. Sonraki ders bedendi Okan böyle yüksek sesi var mi bana masa tenisinde meydan okuyan felan dedi kızlara artistlik yapmak için ben de az çok anlardım dedim hadi gel oynayalım. Ben bunu yendim ama çok iyi oynuyordu zar zor yendim açıkcası sonra bu bahane buldu yok raketin iyiydi felan bende dedim he he felan Okanla raketleri değiştirdik yine yendim bunu bu sinirlendi felan bana laf Attı ben tabi cevap vermedim isim olmazdı ama bu bana laf atınca ebrarin buna güldüğünü gördüm ve o an o kadar Üzüldüm ki ebrara bir baktım ve çektim gittim. O da bunu Görmüş olacak ki üzüldü Yanıma geldi ya ben özür dilerim felan dedim tamam dedim savdım basımdan ama içimden de nasıl yapar bana bunu felan diyordum. Ama okul çıkışı bana kendini affettirecekti. Devam edeyim mi gençler ?