1. 1751.
    +3
    yüzüme kederli kederli dalmayı bilir

    berlin'de astorya lokantasinda
    bir garson kız vardı,
    gümüş damlası gibi bir kız.

    yüklü, ağır tepsilerin üstünden gülümserdi bana.
    yitirdiğim memleketin kızlarına benzerdi.
    ama bilmem ki neden
    gözlerinin altı çürürdü kimi kere.
    nasibolmadı
    baktığı masalara bir türlü oturamadım.

    bir gün bile oturmadı baktığım masalara.
    yaşlı bir adamdı.
    hastaydı da sanırsam,
    perhiz yemekleri yerdi.
    yüzüme kederli kederli dalmayı bilir
    almanca bilmezdi ama.

    üç ay, üç övün gelip gitti,
    sonra kayboldu.
    belki memleketine dönmüş
    belki dönmeden ölmüştür.

    nazım hikmet
    23 temmuz 1959.
    sonra
    ···
   tümünü göster